Wypełniony dokument należy złożyć u pani pielęgniarki w szkolnym gabinecie medycznym. W każdym momencie można zrezygnować z fluoryzacji lub wyrazić zgodę na uczestnictwo swojego dziecka w profilaktyce p/próchniczej. Bilans ucznia. Rozpoczęto badania przesiewowe do bilansu ucznia klasy 0 i 1. Na dalszym etapie do realizacji Jest ono podstawową potrzebą człowieka i odgrywa kluczową rolę w zapewnianiu zdrowia psychicznego i rozwoju dzieci. Nina V. Bordovskaia i Irina A. Baeva (2015) wykazały także, że poziom bezpieczeństwa psychicznego uczniów jest pozytywnie skorelowany z ich dobrostanem, a w szczególności z komfortem emocjonalnym, pewnością siebie oraz wyższym poziomem aktywności poznawczej. Wśród 10 najbardziej wstydliwych chorób w opinii badanych Polaków znalazły się: kiła, AIDS, grzybica pochwy/prącia, opryszczka narządów płciowych, choroby odbytu, wszawica łonowa, rzeżączka, choroby skóry twarzy, grzybica paznokci i łuszczyca. Syfilitycy, pryszczaci, trędowaci – takie określenia zawsze wywołują wstydliwe Działanie prądu elektrycznego – w przypadku wadliwie działających urządzeń, aparatury, narzędzi i sprzętu medycznego, bądź w wyniku ich uszkodzenia, np. gdy pęknięte są przewody elektryczne, ryzyko narażenia jest b. duże. Skutkiem działania prądu mogą być poparzenia i zwęglenia tkanek oraz zatrzymanie akcji serca. W szkolnym gabinecie logopedycznym czułem się wartościowy jako człowiek sam w sobie, bez względu na to, jak mówię. A to przekonanie nie pozwoliło jąkaniu zniszczyć mojej samooceny. penginapan di batu malang dengan view bagus. • Szukaj • Użytkownicy • Grupy • Oferty Pracy • Korepetycje • Przyjaciele • Chwilówki Forum • Rejestracja • Zaloguj • Album Forum Dyskusyjne » .: Nauka - Szkoła - Prace domowe - Praca » Szkoła Średnia » badania w szkole Poprzedni temat :: Następny temat Przesunięty przez: Martina2009-11-21, 00:37 Autor Wiadomość Lilcia Dołączyła: 04 Gru 2008Posty: 4 Wysłany: 2008-12-04, 19:19 Przepraszam za zmianę tematu. Ale mam niecierpiący zwłoki problem..;/ otóż jutro w mojej szkole odbędą się badania kontrolne. Jako ze jestem w pierwszej klasie liceum to dotyczą one także mnie. Wiem że badania to normalna sprawa ale oni tam karzą się rozbierać do bielizny przy studentach!!! No ja niestety nie mam na to ochoty..;/ i zastanawiam się czy jest jakiś przepis czy coś co pomoże mi się im sprzeciwić. Jeśli tak to proszę aby ktoś mi udzielił wskazówki gdzie znajdę notę dotyczącą dręczącego mnie problemu..Błagam o szybkie udzielenie odpowiedzi, gdyż to już jutro!!! A ja chce mieć na nich jakiegoś haka i pomóc nie tylko sobie ale też innym również zmartwionym koleżankom..Będę bardzo wdzięczna za pomoc:) Może niektórzy uznają że przesadzam i że to nic takiego jednak ja uważam iż inaczej jest jeśli ktoś byłby na moim miejscu a inaczej będzie jak kogoś to nigdy nie spotkało i nie spotka.. pooziomka Dołączyła: 01 Lis 2007Posty: 242 Wysłany: 2008-12-04, 22:49 pierwszy raz o czyms takim slysze... nie sadze by ktos kogos zmuszal do rozbierania sie przy obcych,nawet jesli to studenci... _________________"Mówisz mi że kiedy pada deszcz Liście na drzewach rosną Toż to bzdur stek! Ja nie słyszałem gorszych odkąd zostałem sosną" a to niefart! mikizino Dołączył: 01 Gru 2008Posty: 65Skąd: Inowrocław Wysłany: 2008-12-05, 14:26 Ja też żeby rozbierać sie do bielizny przed studentami niemożliwe może w jednym pokoju ja jakąś zasłoną ?? _________________"Jaki świat sobie stworzysz w takim będziesz żył" "Jak sobie pościelisz tak się wyśpisz" "Jest to złota zasada w życiu: wymagać mało od świata a dużo od siebie" Lilcia Dołączyła: 04 Gru 2008Posty: 4 Wysłany: 2008-12-07, 10:10 Wiem że to może brzmi niewiarygodnie ale tak jest (wiem co pisze) trzy lata temu też musiałam przechodzić takie badania byłam wtedy w pierwszej gimnazjum i kazali mi ściągnąć nawet stanik i ja jako niczego nie świadome dziecko to uczyniłam chociaż na dzień dzisiejszy wiem ze bym tego nie zrobiła. Jak to się mówi byłam młoda i głupia..:/ to jest ktoś kto zna adres strony na której znajdują się jakieś przepisy dotyczące mojego problemu? Bardzo proszę o odpowiedź..i błagam nie piszcie mi że to niemozliwe itp bo chyba jestem w tej szkole i wiem co spotkało moje koleżanki z równoległych klas... morfina Dołączył: 09 Kwi 2008Posty: 687 Wysłany: 2008-12-07, 10:55 Polecający: dziwka szatana A po co Ci przepisy, jak się uprzesz to sami Cię nie rozbiorą. Nie ma takiego przepisu, który rozkazywałby striptiz przed studentem (a szkoda ^^). W ogóle te badania musi przeprowadzić jakiś lekarz; student tam pewnie w ramach jakichś praktyk siedzi; zagadaj do lekarza, żeby wyszli czy coś, a jak będzie robił problemy, to niech się buja, zawsze przecież możesz badania kontrolne zrobić u własnego lekarza rodzinnego bez świadków. _________________www: Lilcia Dołączyła: 04 Gru 2008Posty: 4 Wysłany: 2008-12-07, 16:12 Ja nie mam zamiaru się rozbierać ani przed studentami ani przed samą pielęgniarką. Po prostu nie wyrażam takiej chęci. No cóż jutro się pewnie wszystko wyjaśni;/ nic dzięki za poradę. Miłego wieczoru:) Hermes Dołączył: 22 Lis 2008Posty: 109 Wysłany: 2008-12-07, 16:14 Podobno jeszcze jakieś 200 lat temu zdarzały się kobiety które umierały, bo wolały śmierć niż rozebranie się przed lekarzem. _________________Znów patrzysz nie tam, gdzie trzeba patrzeć sis Zaproszone osoby: 2 Tytuł: zła starowinka Dołączyła: 06 Maj 2007Posty: 4092Skąd: Poznań Wysłany: 2008-12-07, 18:56 Hermes napisał/a: Podobno jeszcze jakieś 200 lat temu zdarzały się kobiety które umierały, bo wolały śmierć niż rozebranie się przed lekarzem. Niespodzianka. Lilcia napisał/a: Ja nie mam zamiaru się rozbierać ani przed studentami ani przed samą pielęgniarką. Po prostu nie wyrażam takiej chęci. U ginekologa też jesteś badana przez spodnie, bo nie wyrażasz chęci, by je ściągnąć? Ludzie. Chodzi o zwyczajne, rutynowe badania lekarskie. Lekarz czy pielęgniarka naprawdę nie wykonują ich dla przyjemności, podejrzewam, że oglądanie tyłków uczennic w bieliźnie nie jest szczytem ich marzeń, a robią to, bo taki jest ich zawód. Więc nie pojmuję, o co ta histeria. A co do studentów - przecież przy takim badaniu nie uczestniczą studenci germanistyki, prawa czy informatyki a MEDYCYNY, którzy wkrótce sami będą lekarzami. Nie przychodzą tam pogapić się dla przyjemności, gwałcić też nie będą, mają do odbębnienia jedynie praktyki, które każdy student zrobić musi. Wątpliwa przyjemność uczestniczenia w badaniach lekarskich w szkole jest wpisana w ich przyszły zawód. _________________najstarsza starowinka. grlało, matulu www: neverending Dołączył: 14 Lis 2008Posty: 250 Wysłany: 2008-12-07, 20:00 Dziwne upodobania, że w średniej każą się rozbierać i to przy studentach, kurde, dlaczego nas na takie imprezy nie zapraszają. Normalne badanie, waga, wzrost, oczy, chwila wywiadu, ciśnienie i tyle. _________________Pędzący tłum mija Cię, powietrzem jakbyś był. Na ulicy setki aut i krzyk. Siedzisz sam na ławce tej, poezji czytasz tom, Nie spiesz się w ten słoneczny dzień, Ty wiesz Albo być, albo mieć Hermes Dołączył: 22 Lis 2008Posty: 109 Wysłany: 2008-12-07, 21:44 neverending napisał/a: Dziwne upodobania, że w średniej każą się rozbierać i to przy studentach, kurde, dlaczego nas na takie imprezy nie zapraszają. Wystarczy przyjąć, że to studenci medycyny, którzy się uczą jak być lekarzami i obecność studentów podczas badania przestaje dziwić. _________________Znów patrzysz nie tam, gdzie trzeba patrzeć Ostatnio zmieniony przez Hermes 2008-12-07, 21:44, w całości zmieniany 1 raz Colorblind Tytuł: zielona maupa Dołączyła: 20 Cze 2007Posty: 8036Skąd: Bimini iiii Finimini Wysłany: 2008-12-07, 21:46 To zwykłe badania kontrolne, zbadają Cię i po strachu, nie ma z czego robić problemu, chyba, że naprawdę jesteś bardzo wstydliwa, wtedy możesz spytać się, czy byłaby taka możliwość, by studenci wyszli. _________________"Dobrze jest, psiakrew, a kto powie, że nie, to go w mordę!" "Doskonale. Wszystko przebiega zgodnie z moim planem. Jestem bezwzględnie inteligentny." bo w życiu ważne jest poczucie koloru sosen Dołączył: 20 Gru 2008Posty: 6Skąd: lublin Wysłany: 2008-12-20, 22:40 sis napisał/a: A co do studentów - przecież przy takim badaniu nie uczestniczą studenci germanistyki, prawa czy informatyki a MEDYCYNY, którzy wkrótce sami będą lekarzami. Nie przychodzą tam pogapić się dla przyjemności, gwałcić też nie będą, mają do odbębnienia jedynie praktyki, które każdy student zrobić musi. Wątpliwa przyjemność uczestniczenia w badaniach lekarskich w szkole jest wpisana w ich przyszły zawód. na obecność studentów musi wyrazić zgodę pacjent tylko że ci medycy ciągle strajkujący zapominają o tym informować a powinni bo taki ich obowiązek. I wcale nikt nie musi się godzić na ich obecność przy badaniu. Cytat: To zwykłe badania kontrolne, zbadają Cię i po strachu, nie ma z czego robić problemu, chyba, że naprawdę jesteś bardzo wstydliwa, wtedy możesz spytać się, czy byłaby taka możliwość, by studenci wyszli. to lekarz powinien pytać czy mają wyjść czy nie a nie pacjent tylko ci biedni medycy o tym zapominają. Ale to tylko świadczy o ich braku kompetencji. To rutynowe badania a jak nie chcesz to nie idz poprostu jak są obowiązkowe to wybierzesz się do lekarza i zrobią ci te badania bez publiki czyli w gabinecie u lekarza jak na cywilizowany kraj przystało. No a u lekarza to pewnych badań trzeba trochę ubrania czasami zdjąc nawet wszystko (ale w tym przypadku to napewno konieczne nie będzie). Ale tak czy tak wszystko powinno odbywać w cywilizowanych warunkach _________________Biologia, chemia, biochemia - korepetycje ściągi Forum bio-chem Książki sprzedam liceum biologia inne Lilcia Dołączyła: 04 Gru 2008Posty: 4 Wysłany: 2008-12-22, 19:12 Dzięki chociaż jedna osoba na mnie nie najechała.. Wesołych Świąt:* Wyświetl posty z ostatnich: Nasze Forum Dyskusyjne » .: Nauka - Szkoła - Prace domowe - Praca » Szkoła Średnia » badania w szkole Nie możesz pisać nowych tematówNie możesz odpowiadać w tematachNie możesz zmieniać swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz głosować w ankietachNie możesz załączać plików na tym forumMożesz ściągać załączniki na tym forum Dodaj temat do UlubionychWersja do druku Skocz do: Reklama: Prawdopodobnie najlepsze Forum Dyskusyjne Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group Pomagamy: Sitemap: tematy i uďż˝ytkownicy Co to jest i jakie są jego przyczyny? Rak sromu to stosunkowo rzadko występujący nowotwór złośliwy zewnętrznych narządów rodnych kobiety, czyli warg sromowych i łechtaczki. Obecnie można wyróżnić dwie grupy kobiet, różniące się między sobą pochodzeniem nowotworu i rokowaniem z nim związanym. Pierwsza grupa to raki związane z zakażeniem HPV, które głównie dotyczą młodych kobiet (ok. 40.–55. rż.), łączące się z tzw. progresją niezróżnicowanej śródnabłonkowej neoplazji sromu (vulvar intraepithelial neoplasia – VIN) (szansa ok. 4%). Występują w postaci drobnych, dobrze odgraniczonych od otoczenia grudek różnej barwy, zazwyczaj dające się wyczuć w trakcie zwykłych czynności higienicznych. Druga grupa raków płaskonabłonkowych (niezwiązana z HPV) rozwija się u kobiet starszych (ok. 70. rż.), bardzo często zmiany te mają postać pojedynczej rozlanej zmiany i powstają na podłożu tzw. zróżnicowanej VIN (dawniej typ II i III, ok. 40% szans na progresję). Częstym wczesnym objawem chorób sromu, w tym raka, jest bardzo intensywne swędzenie wynikające ze zmian w nabłonku pokrywającym srom (tzw. dystrofia, czyli ścieńczenie sromu). U kobiet o niższym statusie społecznym statystycznie częściej rozpoznaje się bardziej zaawansowane przypadki, które dużo gorzej rokują, dlatego tak ważna jest edukacja młodych kobiet już w okresie szkolnym. Rozwój raka sromu poprzedzają zwykle, wspomniane wcześniej, zmiany w nabłonku powierzchniowym skóry sromu, określane jako śródnabłonkowa neoplazja sromu (vulvar intraepithelial neoplasia – VIN). Najczęstszym pierwszym objawem jest zwykle guzek lub owrzodzenie, niestety często lekceważone. U kobiet regularnie chodzących do ginekologa rozpoznanie tych zmian nie jest trudne. Pozwala na ich obserwację i odpowiednio wczesne usunięcie. Rak sromu może rozwijać się w kilku miejscach równocześnie, czyli wieloogniskowo. Bardziej zaawansowane przypadki (w których występuje znaczny wzrost guza wraz z naciekaniem okolicznych struktur) powodują ból, krwawienia, zaburzenia oddawania moczu i trudności z siedzeniem. Należy dodać, że związek raka sromu z paleniem tytoniu czy narażeniem na substancje chemiczne wciąż pozostaje niejasny. Jak często występuje? Rak sromu występuje stosunkowo rzadko. W Polsce to około 490 zachorowań w ciągu roku, czyli na raka sromu zapada 1 na 100 tysięcy Polek, najczęściej po 60. roku życia. Rak sromu stanowi 0,7% wszystkich nowotworów złośliwych kobiet. Na całym świecie zapada na niego około 27 tysięcy kobiet rocznie. Większość zachorowań – około 16 tysięcy –obserwuje się w krajach wysoko rozwiniętych. W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie? Obecnie nie istnieją badania przesiewowe w kierunku raka sromu. Do ustalenia rozpoznania niezbędna jest więc wizyta u lekarza ginekologa. Widząc podejrzane zmiany w obrębie sromu, pobiera się wycinek. W wyjątkowych sytuacjach dopuszczalne jest także wycięcie niewielkich guzów w całości. Dopiero na podstawie badania pobranego materiału można rozpoznać raka sromu. W wypadku ustalenia powyższego rozpoznania lekarz przeprowadzi rutynowe badania obrazowe (TK, MRI) lub dodatkową biopsję węzłów chłonnych pachowych w celu oceny czy proces jest ograniczony czy rozsiany. Niestety wciąż w wielu przypadkach kobiety zgłaszają się do lekarza zbyt późno, z zaawansowaną chorobą – dużymi guzami sromu i krocza, rosnącymi w głąb pochwy i odbytu lub z przerzutami do węzłów chłonnych, dającymi się, już w badaniu przedmiotowym w gabinecie, wyczuć jako twarde, niebolesne guzy. Jakie są metody leczenia? Przed decyzją o leczeniu należy wykonać badania dodatkowe – posiewy bakteriologiczne z guza, cytologię szyjki macicy, USG narządu rodnego, tomografię komputerową (w celu oceny występowania przerzutów choroby). Leczenie raka sromu jest trudne i należy je prowadzić w specjalistycznym ośrodku. Najczęściej polega na wycięciu warg sromowych wraz z guzem i szerokim marginesem zdrowych tkanek oraz węzłów chłonnych pachwin. Decyzje o zakresie zabiegu podejmuje indywidualnie lekarz w zależności od stopnia zaawansowania choroby (wg FIGO). Zaawansowane przypadki leczone są napromienianiem albo kombinacją obu tych metod, czyli chirurgii i radioterapii. W wybranych przypadkach (jeżeli zmiany są bardzo rozległe) można zastosować również przedoperacyjną radioterapię. Rak sromu jest mało wrażliwy na chemioterapię (ok. 3% wrażliwości). Leczenie – jak w każdej chorobie nowotworowej – zależne jest również od wieku pacjentki i jej stanu sprawności. Jakie jest rokowanie? Rokowanie w przypadku wczesnego rak sromu, czyli guzka mniejszego niż 2 cm, jest bardzo dobre i pozwala wyleczyć nawet 90% chorych. Rak sromu ma skłonność do nawrotów w obrębie blizny operacyjnej, dlatego należy kontrolować krocze nawet przez kilka lat po zabiegu. Rokowanie znacznie pogarszają przerzuty do węzłów chłonnych pachwin (stopień III choroby) (ok. 50% 5-letnich przeżyć). Badania kontrolne należy wykonywać co 3 miesiące w pierwszych 2 latach obserwacji, co 6 miesięcy do 5 lat, a następnie raz na rok. Zaleca się badania w ośrodku, który przeprowadził leczenie. Przejdź do zawartości MisjaOfertaO mnieCennikBlogWasze historieKontaktUmów wizytęMisjaOfertaO mnieCennikBlogWasze historieKontaktUmów wizytęMisjaOfertaO mnieCennikBlogWasze historieKontaktUmów wizytę Biały fartuch, przerażające narzędzia i czy naprawdę muszę? Pierwsza wizyta u ginekologa Biały fartuch, przerażające narzędzia i czy naprawdę muszę? Pierwsza wizyta u ginekologa Fotel ginekologiczny, wziernik, szczoteczka cytologiczna… te słowa, a już tym bardziej wygląd owych przedmiotów, u wielu młodych kobiet wzbudzają strach i często powodują odraczanie wizyty u jednego z najważniejszych specjalistów od kobiecego zdrowia: lekarza ginekologa. Tak to jest, że boimy się tego, czego nie znamy. Na szczęście kobiety czy dziewczyny, czasami nawet małe dziewczynki, które mają już za sobą pierwszą wizytę u ginekologa, wracają do gabinetu ginekologicznego bez uprzedzeń, które wcześniej podpowiadała im wyobraźnia. Oczywiście pod warunkiem, że doświadczyły wizyty w przyjaznym miejscu, odpowiednio delikatnego badania i przyjęcia przez lekarza. Pytaj, szukaj, rozmawiaj Jeśli nie byłaś jeszcze u ginekologa, to sugerujemy zasięgnąć informacji i porady u kobiet już doświadczonych, które polecą przyjazne miejsce i sprawdzonego lekarza. Taką osobą może być mama, ciocia, koleżanka. Rozmowa z bliską Ci kobietą może być również świetnym wstępem do być może pierwszej rozmowy o intymności i okazać się silniejszym spoiwem jakiejś relacji. Jeśli jednak nie masz obok siebie osoby, której mogłabyś swobodnie zadać pytanie o polecenie ginekologa w Twojej okolicy, z pomocą przychodzi internet, a szczególnie grupy wsparcia. Pamiętaj jednak, że zasięgając opinii w internecie warto pozostawić sobie pewien margines ostrożności co do ich całkowitej wiarygodności. Kiedy już zrobisz dokładny research o ginekologach dostępnych w Twojej okolicy, spytaj samą siebie, jakie cechy powinien posiadać Twój wymarzony ginekolog. Komu byś zaufała? Czy zdecydowanie bardziej wolisz udać się na wizytę do kobiety? A może płeć nie ma tu znaczenia? Może oczekujesz, żeby ginekolog był przede wszystkim miły, wyrozumiały, uprzejmy? A może wolisz osobę, która przeprowadzi wizytę w stylu „krótko i na temat”? Albo dla Ciebie idealny ginekolog to taki, który będzie uśmiechnięty i rzetelny? Młodszy? Starszy? Rozmowny czy wyciszony? No właśnie, jaki? Kiedy zadebiutować… u ginekologa? Tutaj nie podamy Wam konkretnej odpowiedzi :). Według stanowiska Towarzystwa Ginekologów i Położników z 2016 roku, pierwsza wizyta u ginekologa powinna odbyć się między 12. a 15. rokiem życia. Dlaczego? Dziewczynki w tym przedziale wiekowym zazwyczaj już miesiączkują, warto więc sprawdzić, czy rozwijają się prawidłowo. Jest to jednak pewne uproszczenie. Nie wszystkie dziewczynki w tym czasie mają już za sobą pierwszą miesiączkę. Co wtedy? Przede wszystkim należy kierować się intuicją i dokładną samoobserwacją – czy też obserwacją córki. Jeśli nastolatka nie ma jeszcze miesiączki, nie współżyje i posiada rzetelną wiedzę od mamy, ze szkoły czy z książek na temat zdrowia i higieny intymnej, to z pierwszą wizytą nie musi się aż tak spieszyć. Pierwsza wizyta – przed czy po rozpoczęciu współżycia? Pierwszą wizytę u ginekologa powinny koniecznie odbyć dziewczyny czy kobiety, które już rozpoczęły współżycie, a najlepiej, aby odbyła się ona przed pierwszym kontaktem seksualnym. Lekarz wykona wtedy jedno z najważniejszych badań kobiecych – cytologię, czyli badanie profilaktyczne w kierunku raka szyjki macicy. Doradzi też najlepszą dla Ciebie formę antykoncepcji oraz odpowie na wszelkie nurtujące Cię pytania, nawet te, które wydają Ci się nieodpowiednie, wstydliwe, niemoralne czy zbyt wyuzdane. W gabinecie u ginekologa nie ma głupich pytań. Jeśli zdarzy się, że pojawią się głupie odpowiedzi, tzn. oceniające i wartościujące życie seksualne pacjentki, takiego ginekologa na przyszłość unikamy. Jak mus, to mus – alert ginekologiczny Co powinno być czerwoną lampką skłaniającą do rozpoczęcia poszukiwań i odwiedzenia ginekologa? Jeśli zauważysz u siebie coś niepokojącego, co dotychczas nie działo się z Twoim ciałem, to wystarczający powód, aby udać się do specjalisty. Alarmujące powinny być: nagła zmiana wyglądu okolic intymnych, zmiany skórne, nieregularne, bolesne miesiączki, świąd, upławy, podejrzenie ciąży. Ginekolog dla córki – dziecięcy czy dla dorosłych? Czy dla dziewczynki czy nastolatki poniżej 18 roku życia powinno wybrać się ginekologa dziecięcego? Najlepiej, ale nie jest to wymogiem. Większość gabinetów ginekologicznych przyjmuje kobiety w każdym wieku. To, co należy mieć na uwadze, to że osoba niepełnoletnia musi udać się do ginekologa (dotyczy to zresztą każdego lekarza) z opiekunem prawnym, którym najczęściej są rodzice. Rozumiemy, że często ten wymóg formalny obecności rodzica jest kłopotem i zdajemy sobie sprawę z tego, że w Polsce temat seksualności człowieka jest mocno tabuizowany. Polskie dzieci stosunkowo rzadko w porównaniu z ich rówieśnikami z innych krajów europejskich otwierają się przed rodzicami w kwestii seksualności, a i sami rodzice nie zawsze chętnie wychodzą z inicjatywą rozmowy czy w ogóle edukacji seksualnej swojego dziecka. Na szczęście powoli zmienia się to na lepsze, młode pokolenia rodziców mają coraz większą świadomość potrzeby edukacji seksualnej oraz rozmów o intymności ze swoimi dziećmi. Ale jak to, mam pokazać się mężczyźnie? Jednym ze stresów pierwszej wizyty u ginekologa jest obawa przed wizytą u lekarza mężczyzny. Wiele kobiet na początku, a czasami i już na stałe, udaje się tylko do ginekolożek, ponieważ czują się bardziej komfortowo będąc badane przez osobę tej samej płci. Obawa przed wizytą u ginekologa mężczyzny podyktowana wstydem czy strachem przed stereotypowo męskim, mniej delikatnym przyjęciem czy rozmową, jest z pewnością nieuzasadniona. Mężczyźni są równie dobrymi ginekologami, jak laryngologami, chirurgami czy kardiologami. Kompetentnymi, wyrozumiałymi, słuchającymi, wrażliwymi. Mężczyzna ginekolog potrafi być bardzo delikatny, tak jak delikatna jest sprawa, z którą do niego przychodzisz. Wybory pacjentek są bardzo różne i podyktowane względami indywidualnymi dla każdej osoby. Kogo wybiera większość kobiet – lekarza czy lekarkę? Piszemy o tym szerzej w artykule Ginekolog czy ginekolożka, czyli fakty i stereotypy o wyborze ginekologa. Ginekolog wybrany – o czym jeszcze pamiętać przed pierwszą wizytą? Przede wszystkim podejść do wizyty bez wielkiego stresu, nie na szybko, uważnie i z dozą dystansu. 1. Przed wizytą warto mieć przygotowane odpowiedzi na standardowe „ginekologiczne” pytania: Kiedy wystąpiła ostatnia miesiączka (kiedy był pierwszy dzień ostatniej miesiączki)? Czy miesiączki są regularne, co ile dni się pojawiają i jak długo trwają? Czy miesiączki są obfite czy skąpe? Czy miesiączki są bolesne? Czy rozpoczęłaś już współżycie, w jakim wieku? Czy podejrzewasz u siebie ciążę lub byłaś w ciąży? Czy chorujesz przewlekle? Czy przyjmujesz jakieś leki? Czy obecnie występują u Ciebie niepokojące objawy? Czy w rodzinie występowały nowotwory i jakie? Czy posiadasz uczulenia? 2. Przygotuj sobie także listę pytań, jakie Ty chciałabyś zadać lekarzowi. Zastanawiasz się, o co możesz zapytać? Jeszcze raz odpowiemy – o wszystko. To właśnie pierwsza wizyta u ginekologa powinna rozjaśnić Ci wszystkie wątpliwości, na które nie znajdziesz odpowiedzi w szkole, w domu, o które boisz się czy wstydzisz spytać przyjaciółkę lub siostrę. Dobry lekarz w kompetentny sposób, bez wprowadzania Cię w poczucie wstydu opowie o antykoncepcji, upławach, seksie, problemach dotyczących współżycia, kłopotach z zajściem w ciążę i o wszystkim, co związane z posiadaniem pochwy i macicy. 3. Umów się na wizytę na termin przypadający najlepiej na kilka dni po skończonej miesiączce. Dla kobiet, które miesiączkują regularnie nie powinien być to problem. Wiemy, że dla tych dziewczyn, które niejeden okres zaskoczył z terminem, może być to nie lada wyzwanie. Jeśli jesteś (lub Twoja córka) w takiej sytuacji, potraktuj to jako okoliczności, na które nie masz wpływu i nie przejmuj się. Ginekolog poradzi sobie z badaniem w każdej fazie cyklu, nawet w trakcie miesiączki. Zawsze możesz też przełożyć termin na inny :). Zresztą, czy zawsze badanie ginekologiczne w trakcie krwawienia jest niemożliwe? W niektórych sytuacjach jest wręcz konieczne, bo krwawienie może wskazywać na proces chorobowy! 3. Przed wizytą pomyśl o sobie z uważnością. Nie zastanawiaj się jednak nad tym, jak wypadniesz, bo nie o to tutaj chodzi. Przychodzisz do lekarza po to, aby on pomógł Tobie, Ty nie musisz wykonywać nadprogramowych starań. Istnieje wiele mitów, że przed wizytą u ginekologa należy się szczególnie wydepilować lub co gorsza, wyperfumować. Niektóre kobiety golą się tuż przed wizytą, maja przez to rany. Inne stosują puder mieniący się w świetle lampy (rozświetlacz). Zupełnie niepotrzebnie. Do standardowego ginekologicznego badania wystarczy zwykła, codzienna higiena pacjentki i jej zaufanie do kompetencji lekarza :). 4. Jeśli planujesz wykonanie badania ultrasonograficznego przezpochwowego (kobiety współżyjące) przed badaniem warto opróżnić pęcherz moczowy. Jeśli natomiast nie rozpoczęłaś dotychczas współżycia seksualnego warto mieć wypełniony pęcherz moczowy, gdyż badanie wykonywane przez brzuch. Do dzieła – jesteś gotowa! Mamy nadzieję, że po tym artykule czujesz się już śmielej w temacie pierwszej wizyty u ginekologa, bo naprawdę nie ma się czego bać! Z własnego doświadczenia wiemy, że czas w gabinecie może upłynąć naprawdę przyjaźnie. Jak często chodzić do ginekologa? Na koniec podpowiedź, jak w łatwy sposób zapamiętać, że nadszedł czas na kolejną wizytę u ginekologa? Taka wizyta powinna standardowo odbywać się co najmniej raz do roku, a w przypadku dolegliwości czy szczególnych sytuacji (np. ciąży) zgodnie z zaleceniem lekarza. Otóż aby nie zapomnieć o corocznej wizycie, warto umawiać się na nią np. w miesiącu urodzin, albo, skoro już mówiliśmy na początku o „najważniejszych kobiecych sprawach” nawet w dniu urodzin. Są też specjalne dni, tygodnie, a niekiedy miesiące przypominające o konkretnych kobiecych problemach zdrowotnych, promujące konkretne badania profilaktyczne, np. cytologiczne. Są doskonałą przypominajką, że należy o siebie zadbać. Z radością też obserwujemy, że stopniowo zmienia się myślenie o wizycie u ginekologa jako o nieprzyjemnej powinności, w kierunku traktowania jej jako ważnego wydarzenia dla swojej kobiecości. Może Ty właśnie także zaczęłaś swoje myślenie od tego? Bibliografia: 1. 2. 3. 4. 5. admin2022-05-19T07:38:38+00:00 Podziel się tym wpisem ze znajomymi! Podobne wpisy Page load link REQUEST TO REMOVEBADANIA W CIĄŻY - wszystko o zdrowiu BADANIA W CIĄŻY: fora internetowe, ciekawe rozmowy, interesujące dyskusje, zdjęcia, których tematem jest BADANIA W CIĄŻY; Re: Badania w ciąży-prośba o interpretację REQUEST TO REMOVEbadania w - wiadomości, zdjęcia, filmy, artykuły ... Więcej o badania w - białka, dieta, HIV, jajka, kobiety REQUEST TO REMOVEBadania o plotkach w internecie « Public Relations blog Gwiazdy i ploty. Firma Polskie Badania Internetu (PBI) przeprowadziła badanie na temat popularności mediów o tematyce „people” oraz korzystania internautów z treści ... REQUEST TO REMOVEbadania w serwisie badania (1) Wszystko o badania w Najnowsze informacje, wiadomości z Polski i ze świata, publicystyka, wydarzenia. badania (1) REQUEST TO REMOVEBadania w luksusowych warunkach | Panorama | Deutsche Welle | 09 ... Deutsche Welle w Internecie: wiadomości, analizy i serwis z Niemiec i ... Nie muszą martwić się ani o pieniądze na badania, ani o dostateczną liczbę personelu. REQUEST TO REMOVEBadania w ciąży - usg ciąży. Badania lekarskie w ciąży W razie jakichkolwiek wątpliwości proś lekarza o ich wyjaśnienie. Badania w pierwszym trymestrze; Badania w drugim trymestrze; Badania w trzecim trymestrze REQUEST TO REMOVEBADANIA O OJCOSTWO – Forum Prawne Czy może ktos odpowiedziec na moje pytanie!?ojciec mojego dziecka jest w Irlandii ,chce zlozyc pozew o ustalenie ojcostwa,wiem ze on sie nie wstawi REQUEST TO - jeśli chcesz wiedzieć więcej to najnowsza i rzetelna wiedza na temat badań naukowych ... Linków do dyskusji o dyskusji już trochę znajdziecie w komentarzach pod oryginalnym postem. REQUEST TO REMOVEBadania | Jakich hormonów mam zrobić badania? Bardzo proszę o pomoc, bo w przyszłości nie chciałabym mieć problemów z zajściem w ciążę... Ekspert ... REQUEST TO REMOVEBadania krwi - o czym świadczą wyniki? Są jakieś ... Witam, w dniu dzisiejszym odebrałem wyniki badania krwi. Proszę o pomoc w interpretacji: Ekspert: Redakcja Odpowiedź REQUEST TO REMOVEBadania w ciąży | Kalendarz badań w ciąży. RTG w ciąży ; Pierwszy trymestr ciąży – jakie badania należy wykonać? Program Zdrowie, mama i ja ; Badanie moczu w ciąży REQUEST TO REMOVECentrum Informacji o Leku - Badania kliniczne… 1) Unijny Rejestr Testów Klinicznych umożliwia wyszukiwanie informacji nt. interwencyjnych testów klinicznych leków dopuszczonych do stosowania w 27 państwach ... REQUEST TO REMOVEBadania nieniszczące, niszczące, akredytacja… Centrum Badań i Dozoru Górnictwa Podziemnego w Lędzinach, Badania nieniszczące, badania niszczące, badania akredytacja. Certyfikat ISO. REQUEST TO REMOVECEM - Badania marketingowe - Marketing… Instytut badań rynku i opinii publicznej w Krakowie wykonuje badania marketingowe i opinii publicznej oraz badania ilościowe i jakościowe. REQUEST TO REMOVEBadania w kulturze Badania w kulturze. Blog Badania w kulturze opisuje i komentuje działania podejmowane przez różnorodnych aktorów kultury, których celem jest rozwój wiedzy o ... REQUEST TO REMOVEBadania Prenatalne Najważniejsze informacje o badaniach prenatalnych, przedurodzeniowych i ich dostępności na polskim rynku. Opisuje testy analizujące zdrowie płodu i ... REQUEST TO REMOVEBadania w ciąży Kobieta oczekująca dziecka jest pod szczególną ochroną lekarzy. Analizy krwi i moczu oraz laboratoryjne badania ginekologiczne dają gwarancję, że wiele ... REQUEST TO REMOVEBadania kliniczne O badaniach klinicznych. Podstawowe informacje. Dlaczego prowadzi się badania kliniczne; Jak się prowadzi badania kliniczne; Badanie kliniczne a eksperyment medyczny REQUEST TO REMOVEO nas - BADANIA NA BRON Serdecznie witamy na naszej stronie! W Katowicach prowadzimy badania lekarskie i psychologiczne dla osób ubiegających się lub ... REQUEST TO REMOVEBadania w szkolnym gabinecie - Marcin1995: Hmm, może i to nie jest w szkolnym gabinecie, ale w lipcu musiałem zrobić badanie do technikum informatycznego. Dostałem skierowanie w szkole na ... Polacy żyją średnio o 8,5 roku krócej niż Polki oraz o 5 lat krócej niż mężczyźni w Unii Europejskiej. Szacuje się, że przeciętny obywatel naszego kraju żyje tyle, co statystyczny Szwed 40 lat temu, czyli około 72 lata. Wyższa umieralność mężczyzn w Polsce widoczna jest we wszystkich grupach wiekowych, nawet w wieku niemowlęcym notuje się więcej zgonów wśród chłopców niż dziewczynek. Męskie zdrowie to temat trudny, zwłaszcza dla samych mężczyzn. Polscy panowie z jednej strony zdają sobie sprawę, jak poważnym zagrożeniem są dla nich nowotwory, choroby serca, udar mózgu czy cukrzyca, z drugiej − jak ognia unikają badań profilaktycznych, a do lekarza zgłaszają się na ogół już w zaawansowanym stadium choroby. Krótkie życie Polaka Sytuacja jest alarmująca – Polacy żyją średnio o 8,5 roku krócej niż Polki oraz o 5 lat krócej niż mężczyźni w Unii Europejskiej. Wyższa umieralność mężczyzn w Polsce widoczna jest we wszystkich grupach wiekowych, nawet w wieku niemowlęcym notuje się więcej zgonów wśród chłopców niż dziewczynek. Najbardziej widoczny podział występuje w przedziale wiekowym 20-34 lata, w którym mężczyźni umierają aż czterokrotnie częściej niż kobiety. Kto lub co odpowiada za tak krótkie życie męskiej części naszej populacji? Naukowcy uważają, że ma na to wpływ niskie wykształcenie polskich mężczyzn − blisko połowa zakończyła edukację na poziomie zasadniczym zawodowym lub niższym. Oznacza to przeważnie zdecydowanie słabszą wiedzę na temat zdrowia i prawidłowego odżywiania, częstsze sięganie po używki, rzadszy kontakt ze sportem. Szacuje się, że wyższe wykształcenie (a raczej to, co idzie z nim w parze) może dać mężczyźnie nawet o 12 lat dłuższe życie! Wpływ na liczbę przeżytych lat ma również miejsce zamieszkania (mieszkańcy dużych miast statystycznie żyją o kilka lat dłużej niż ich rówieśnicy z małych miasteczek i wsi), zagrożenia cywilizacyjne (mężczyźni częściej giną w wypadkach samochodowych oraz w wypadkach przy pracach fizycznych), tryb życia (panowie częściej sięgają po alkohol, papierosy, narkotyki, częściej też są otyli lub mają znaczną nadwagę). Co ciekawe, choć to wśród kobiet stwierdza się więcej przypadków depresji, to mężczyźni częściej popełniają samobójstwa. Wynika to prawdopodobnie z tego, że niezmiernie rzadko z własnej woli zgłaszają lekarzowi swoje problemy z kondycją psychiczną, odbierając tym sobie szansę na wstydzi się chorować Panowie zdecydowanie rzadziej niż panie korzystają z usług lekarskich. Dotyczy to zwłaszcza mężczyzn w wieku produkcyjnym (18-64 lata). Unikanie badań profilaktycznych, niestawianie się na wizyty kontrolne, krytyczny stosunek do systemu opieki zdrowotnej to codzienność większości Polaków. Uważa się, że odpowiedzialny za to jest tradycyjny w naszym kraju podział ról w społeczeństwie, gdzie zadaniem mężczyzny jest bycie twardym, silnym i „niezniszczalnym”. Okazywanie słabości jest wstydliwe, chorowanie − sprzeczne z wizerunkiem samca alfa, dlatego mężczyźni stosują różne sztuczki, by nie sprawiać wrażenia niedomagających na zdrowiu. Z drugiej strony kobiety często opowiadają o mężach i partnerach, którzy nawet podczas lekkiej choroby są „na skraju życia i śmierci” − zwykłe przeziębienie kładzie mężczyznę do łóżka na wiele dni, podczas gdy kobieta mająca identyczne objawy ledwo ma czas zauważyć, że jest chora. Skąd takie rozbieżności? Hipochondria to również domena mężczyzn. I nie zawsze jest to powód do śmiechu, gdyż prawdziwy, głęboki lęk o własne zdrowie należy do kanonu zaburzeń psychicznych, które trzeba leczyć. Warto też zaznaczyć, że mężczyźni rzadziej niż kobiety szukają informacji na temat zdrowia, mają zresztą mniej sposobności ku temu − kobiety sięgają przede wszystkim po prasę kobiecą, pełną tego typu porad, kierują się również wiedzą i opiniami koleżanek. Natomiast męska prasa to głównie sport, polityka i motoryzacja, a męskie rozmowy skrajnie rzadko dotyczą chorób, leków i lekarzy. Mężczyźni, szukając informacji o zdrowiu, przede wszystkim pytają o to swoje partnerki (kobiety w analogicznej sytuacji rzadko zasięgają rady swoich mężów), wyszukują też odpowiedzi w internecie. Bardzo często jednak całkowicie odpuszczają sobie temat zdrowia do czasu, aż coś poważnego zacznie im dolegać. Utrata kontroli nad swoim zdrowiem Jeśli mężczyźni mieszkają z kobietą (żoną, matką, siostrą), ciężar związany z dbaniem o zdrowie i dietę bardzo często zostaje całkowicie zdjęty z ich barków. Kobiety mają skłonność do przenoszenia na siebie pełnej odpowiedzialności za zdrowie członków swoich rodzin, pamiętanie o ich badaniach, szczepieniach, przeglądach stomatologicznych, zauważanie objawów chorób, doprowadzanie ich na wizyty lekarskie i pilnowanie, by zażywali leki. Ten nierzadko heroiczny wysiłek kobiet, dla mężczyzn jest bardzo wygodny, pozwala zaoszczędzić dużo czasu i nerwów, pozbawia ich jednak kontroli nad stanem swojego organizmu. Mężczyzna, który nie musi się sam o siebie martwić, przestaje dostrzegać sygnały, które wysyła jego ciało. A nawet najtroskliwsza żona czy matka nie są w stanie zauważyć wszystkiego. Męskie choroby Chorobami, które zbierają najkrwawsze żniwo wśród męskiej części populacji, są choroby układu krążenia (40,9 proc. przyczyn zgonów), złośliwe nowotwory płuc, prostaty, jelita grubego i żołądka (łącznie 25,9 proc.), choroby układu oddechowego (6,5 proc.), trawiennego (4,6 proc.), nerwowego (1,3 proc.), moczowo-płciowego (1 proc.) a także choroby zakaźne (0,6 proc.). Prawie 35 proc. panów ma nadciśnienie tętnicze, ale leczy je zaledwie nieco ponad połowa z nich, 70 proc. mężczyzn ma nadwagę, a jedna czwarta Polaków zmaga się z otyłością. Oczywistymi konsekwencjami skrajnych zaniedbań wagi ciała są: cukrzyca typu 2, nadciśnienie tętnicze, hipercholesterolemia, miażdżyca, zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, choroby układu ruchu, choroby układu pokarmowego, zaburzenia hormonalne, a także niektóre nowotwory. Nieprawidłowy wskaźnik poziomu cholesterolu notuje się od lat u ponad połowy polskich mężczyzn. Choć współczynnik zachorowalności na niektóre typy nowotworów (chodzi zwłaszcza o nowotwór prostaty i jelita grubego) jest w Polsce niższy niż w Unii Europejskiej, umieralność jest wyższa − wynika to zazwyczaj ze zbyt późnej diagnozy (pacjent za późno zgłasza się do lekarza). Liczba zachorowań na raka prostaty rośnie w zastraszającym tempie − w 2010 r. było ich ponad 9,5 tys., a w roku 2015 jest już niemal 13,5 tys. Oznacza to, że rośnie też liczba zgonów, gdyż panowie wciąż nie czują się dostatecznie zmotywowani do wykonywania badań profilaktycznych, często zdarza im się też ignorować wczesne objawy choroby. Przychodzi mężczyzna do lekarza Według najnowszych sondaży 33 proc. mężczyzn w wieku 35-39 lat oraz 28 proc. w wieku 40-49 lat do lekarza udaje się raz w roku albo rzadziej. Młodzi Polacy nie wiedzą, jakie badania profilaktyczne powinni wykonywać, nie potrzebują i nie szukają informacji na ten temat. Wizyta w gabinecie lekarskim jest niezbędna, gdy wymaga tego pracodawca, ewentualnie, gdy czują się tak źle, że nie mogą tego zignorować. Strach przed lekarzem i możliwą diagnozą jest czymś naturalnym − ponad 30 proc. mężczyzn panicznie boi się konieczności wizyty u lekarza onkologa, przerażeniem napawają też inni specjaliści: kardiolog, urolog i gastrolog. Niestety, strach przed konkretnymi chorobami nie uruchamia w polskich panach potrzeby kontrolowania swojego stanu zdrowia – co drugi mężczyzna w wieku 35-39 lat oraz 50-59 lat nie wykonał żadnego badania profilaktycznego (w przedziale wiekowym 40-49 lat przyznało się do tego 40 proc. ankietowanych). Rozsądniejsi są natomiast mężczyźni po 60. roku życia, których do okresowych badań zmusza jednak przede wszystkim pogarszający się stan zdrowia. Słaba oferta diagnostyczna dla mężczyzn Nieliczni panowie, których interesuje własne zdrowie i którzy dbają o profilaktykę, wskazują na duży rozdźwięk między ofertami kierowanymi do polskich kobiet i mężczyzn. Uważają, że zakres świadczonych usług diagnostycznych, terapeutycznych i poradnictwa, a także pakiet informacyjny (kampanie promujące, ulotki w skrzynkach pocztowych, szeroko zakrojone akcje reklamowe), skierowane są głównie do kobiet. Według panów o kobiety państwo troszczy się bardziej, niż o mężczyzn, którym nie przypomina się z ekranów telewizorów o badaniu prostaty i nie zachęca się do tego ulotkami w skrzynkach. Chcieliby, by w Polsce zapanował korzystniejszy dla męskiego zdrowia klimat, by męskim dolegliwościom poświęcano podobną ilość czasu, co kobiecym, by zniknęła powszechna (w mniemaniu niektórych panów) pogarda dla chorego, a więc nieprzydatnego mężczyzny. I wreszcie − mężczyźni marzą, by zorganizowano dla nich tzw. „kliniki pod jednym dachem”, w których mogliby zbadać sobie wszystko za jednym razem. Badania profilaktyczne dla mężczyzn powyżej 20. roku życia Co miesiąc: samobadanie jąder (pod kątem raka jądra) Co pół roku: badanie stomatologiczne Co roku: badanie ogólne, pomiar ciśnienia tętniczego, kontrola wagi, pomiar obwodu w pasie, oznaczenie stężenia glukozy we krwi Co 2-3 lata: morfologia z OB, badanie jąder u lekarza Co 5 lat: lipidogram, RTG płuc Badania profilaktyczne dla mężczyzn powyżej 30. roku życia Co miesiąc: samobadanie jąder (pod kątem raka jądra) Co pół roku: badanie stomatologiczne Co roku: badanie ogólne, pomiar ciśnienia tętniczego, kontrola wagi, pomiar obwodu w pasie, oznaczenie stężenia glukozy we krwi, morfologia z OB Co 2-3 lata: badanie jąder u lekarza, lipidogram, RTG płuc (palacze raz w roku) Co 3-5 lat: badanie poziomu elektrolitów, kontrola okulistyczna wzroku z badaniem dna oka Badania profilaktyczne dla mężczyzn powyżej 40. roku życia Co miesiąc: samobadanie jąder (pod kątem raka jądra) Co pół roku: badanie stomatologiczne Co roku: badanie ogólne, pomiar ciśnienia tętniczego, kontrola wagi, pomiar obwodu w pasie, oznaczenie stężenia glukozy we krwi, morfologia z OB, kontrola prostaty za pomocą badania per rectum, badanie na obecność krwi utajonej w kale (po 45. roku życia), badanie okulistyczne (kontrola wzroku, badanie dna oka i pomiar ciśnienia śródgałkowego) Co 2-3 lata: badanie jąder u lekarza, lipidogram, RTG płuc (palacze raz w roku), badanie poziomu elektrolitów, elektrokardiogram (EKG) Raz na 10 lat: badanie słuchu Badania profilaktyczne dla mężczyzn powyżej 50. roku życia Co miesiąc: samobadanie jąder (pod kątem raka jądra) Co pół roku: badanie stomatologiczne Co roku: badanie ogólne, pomiar ciśnienia tętniczego, kontrola wagi, pomiar obwodu w pasie, oznaczenie stężenia glukozy we krwi, morfologia z OB, kontrola prostaty za pomocą badania per rectum oraz oznaczenie antygenu PSA, badanie na obecność krwi utajonej w kale, badanie okulistyczne (kontrola wzroku, badanie dna oka i pomiar ciśnienia śródgałkowego) Co 2-3 lata: badanie jąder u lekarza, lipidogram, RTG płuc (palacze raz w roku), badanie poziomu elektrolitów i oznaczenie stężenia androgenów (męskich hormonów płciowych) we krwi, elektrokardiogram (EKG), badanie słuchu, badanie hormonów tarczycy Co 5 lat: kolonoskopia (badanie endoskopowe jelita grubego) Jednorazowo: badanie densytometryczne (gęstości kości) − potem zgodnie z zaleceniem lekarza

wstydliwe badania w szkolnym gabinecie