Rak dróg żółciowych – rokowanie. Rokowanie w raku dróg żółciowych jest złe. Ze względu na podstępny przebieg opóźniający zgłoszenie się chorego do lekarza, nawet 90% pacjentów w chwili rozpoznania nie kwalifikuje się już do wycięcia nowotworu, ze względu na jego zaawansowanie. Niemal 100% tych chorych nie przeżywa Nowa metoda pomaga leczyć raka wątroby. Wstrzyknięcie do tętnicy wątrobowej 30 milionów radioaktywnych kuleczek (mikrogranulek żywiczych zawierających itr-90) leczy nieoperacyjne pierwotne i wtórne nowotwory wątroby. Ta innowacyjna metoda to radioembolizacja zwana również selektywną radioterapią wewnętrzną SIRT. Rokowania przy marskości wątroby. W marskości istnieją dwa etapy: wyrównany i skompensowany. Osoby z wyrównaną marskością wątroby nie wykazują objawów, a średnia długość życia wynosi około 9-12 lat. Osoba może pozostawać bezobjawowa przez lata, chociaż u 5–7% osób z tą chorobą co roku pojawią się objawy. 6. 10% surowej wątroby z kurczaka lub królika. 7. 10% ser z warzywami oraz olejami (szczególnie z olejem lnianym) 8. 1-2 łyżeczki oleju z łososia lub innego rybnego. 9. Szczypta witaminy C dziennie. 10. 1/2 łyżeczki oleju z wątroby dorsza. 11. 20 mg witamin z grupy B (tutaj moim zdaniem warto skorzystać z drożdży browarniczych) 12 Z najnowszych danych epidemiologicznych dotyczących nowotworów złośliwych wynika, że w Polsce żyje blisko 360 tys. osób z chorobą nowotworową rozpoznaną w ciągu ostatnich pięciu lat. W 2010 r. do Krajowego Rejestru Nowotworów (KRN) zgłoszono ponad 70 tys. pierwszorazowych zachorowań na nowotwory złośliwe u mężczyzn i blisko penginapan di batu malang dengan view bagus. Chora wątroba u psa Każdy żywy organizm, nie wyłączając oczywiście psa i kota jest tak naprawdę bardzo skomplikowaną „maszynerią” biologiczną, w której w każdej sekundzie życia toczą się niezliczone procesy metaboliczne warunkujące zdrowie przejawiające się w utrzymaniu homeostazy. Z całą pewnością nie zastanawiamy się na co dzień jak to wszystko funkcjonuje i dzięki czemu tak naprawdę jesteśmy sprawni i nic nam nie dolega. Często nawet nie mamy świadomości, że w środku jamy brzusznej czy klatki piersiowej są jakieś ważne dla życia organy, o które przecież trzeba się troszczyć aby cieszyć się pełnym zdrowiem. Wiele narządów ma też ogromne rezerwy czynnościowe i zaczyna szwankować dopiero wtedy gdy zostaną one przekroczone. Często też objawy chorobowe są bardzo niespecyficzne i trudno na pierwszy rzut oka rozpoznać co tak naprawdę wysiadło. Tym bardziej dotyczy to naszych zwierząt domowych, które przecież nie powiedzą nam co im dolega i jakie odczuwają niedogodności. Zamanifestują to z reguły mało charakterystycznymi objawami, często nawet nie zauważonymi w pierwszej kolejności przez nieuważnego opiekuna. A wszyscy przecież dobrze wiemy, że choroba czy dysfunkcja wcześnie rozpoznana daje większe szanse na wyleczenie. Na co więc zwracać uwagę i czego absolutnie nie wolno bagatelizować? Czemu przyjrzeć się w pierwszej kolejności a co można troszeczkę poobserwować? I czy w takim razie są narządy bardziej ważne i mniej czyli takie bez których można się „obejść”? Pamiętajmy bowiem, że nie każda choroba musi od razu przebiegać z silną bolesnością, co absolutnie nie zwalnia nas z obowiązku wykonania szybkiej diagnostyki i jeśli zajdzie taka potrzeba wdrożenia skutecznej pomocy lekarskiej. Doskonałym odzwierciedleniem tego wszystkiego o czym piszę jest właśnie problematyka schorzeń wątroby czyli temat po troszku wszystkim dobrze znany a jednak często niezrozumiany i rodzący poważne konsekwencje. Na początek jednak trochę anatomii i wiadomości ogólnych dotyczących samej wątroby. WątrobaNajważniejsze funkcje wątrobyWrodzone zaburzenia wątroby i pęcherzyka żółciowegoChoroby spichrzeniowe wątrobyMannozydozaMukopolisacharydozaGangliozydozaGlikogenozaPredyspozycje do chorób wątrobyChora wątroba objawyNajpoważniejsze choroby wątroby i rokowaniePrzewlekłe idiopatyczne zapalenie wątrobyPrzewlekłe zapalenie wątroby dobermanówPrzewlekłe zapalenie wątroby cocker spanieliZapalenie wątroby bedlington terrierówPrzewlekłe zapalenie wątroby west highland white terierówZapalenie wątroby zrazikowe, rozwarstwiająceZwłóknienie wątrobyWirusowe zakażenia wątrobyHerpeswirozaPrzewlekła niewydolność wątrobyAmyloidoza wątrobyZespolenie wrotno – oboczneZapalenie pęcherzyka żółciowegoKamica pęcherzyka żółciowegoStłuszczenie wątrobyBiałaczkaNowotwór wątrobyUszkodzenia wątroby spowodowane lekamiChoroby pasożytniczeBabesiozaDiagnostyka schorzeń wątrobyBadanie krwiBadanie moczuBadanie RTGBadanie USGBiopsja wątrobyChoroby wątroby leczenieOstra niewydolność wątroby leczenieZapobieganie chorobom wątrobyŻywienie w chorobach wątrobySuplementy na chorą wątrobę Wątroba Wątroba (łac. iecur gr. hepar) jest największym gruczołem organizmu psa i kota o bardzo zróżnicowanej masie i wielkości zależącej w dużej mierze od przynależności do danej rasy. Jej prawidłowa waga wynosi bowiem od 125 g do 1350 g u psów i około 65 – 80 g u kotów. Tak duża rozpiętość u psowatych nikogo chyba nie powinna dziwić, zważywszy, że mamy psy o masie kilku kilogramów i olbrzymy kilkudziesięciokilogramowe. Średnio statystycznie wątroba odpowiada od 1,33 % do 5,95 % masy ciała psa i około 2,5 % kota. Żeby uzmysłowić sobie dokładnie gdzie jest położona w jamie brzusznej musimy wiedzieć, że wyróżniamy w niej powierzchnię przeponową kontaktująca się jak sama nazwa mówi z przeponą oraz tylną czyli trzewną. To właśnie w tym drugim miejscu znajdują się wrota przepony czyli struktura, z której wychodzą wszystkie ważne naczynia z wątroby. Mam tutaj na myśli niezwykle istotne: żyłę wrotną, tętnicę wątrobową, naczynia chłonne, drogi żółciowe, włókna nerwowe ze splotu słonecznego i nerwu błędnego. Wątroba sąsiaduje z żołądkiem, dwunastnicą i nerką prawą, które to pozostawiają odcisk na powierzchni narządu. Gruczoł pokryty jest otrzewną trzewną i posiada zwartą i plastyczną budowę. Narząd ten ma budowę płatową i wyróżniamy: płat wątrobowy lewy, płat wątrobowy czworoboczny, płat wątrobowy prawy, płat wątrobowy ogoniasty. Jak ważnym narządem jest wątroba niech świadczy fakt, że około 25 % objętości wyrzutowej serca kierowane jest właśnie do niej. Krew transportowana jest do wątroby w ilości około 75 % przez żyłę wrotną z terenu przewodu pokarmowego a więc: śledziony, żołądka, trzustki, jelit. Jest to krew czynnościowa bogata w substancje odżywcze. Natomiast 25 % krwi dopływa do wątroby przez tętnicę wątrobową. Miąższ wątroby charakteryzuje się zaś budową zrazikową stąd to właśnie zrazik wątrobowy jest podstawową jednostką strukturalną wątroby. Klinicznie wątroba położna jest w nadbrzuszu zwanym inaczej przodobrzuszem czyli wewnątrz piersiowej część jamy brzusznej. W dużym uproszczeniu możemy wymacać wątrobę w okolicy podżebrowej, za prawym, lewym łukiem żebrowym i w okolicy wyrostka mieczykowatego. Wątroba jest więc wielofunkcyjnym gruczołem stanowiącym niezwykle ważną część układu pokarmowego, bez której żaden organizm psa czy kota nie jest w stanie funkcjonować. Wątroba jest absolutnie niezbędna i konieczna do życia a jej usunięcie zawsze kończy się śmiercią. Najważniejsze funkcje wątroby Już już powiedzieliśmy, że bez wątroby żaden organizm psa czy kota nie jest w stanie funkcjonować a więc jest narządem koniecznym do życia. Dzieje się tak dlatego, że wykonuje szereg niezwykle istotnych funkcji w ustroju i jest swego rodzaju skomplikowaną „fabryką” z tysiącem przebiegających w niej procesów metabolicznych. W wątrobie odbywają się syntezy ważnych dla życia czynników takich jak: czynniki krzepnięcia krwi, cholesterolu i trójglicerydów, angiotensynogenu, insulinopodobnego czynnika wzrostu. Wątroba wytwarza i uwalnia do przewodu pokarmowego żółć, która jak dobrze wiemy uczestniczy w trawieniu tłuszczy. Produkuje oraz pełni rolę magazynującą dla białek osocza krwi takich jak: albuminy, globuliny, protrombina, fibrynogen. Wątroba wytwarza heparynę zapobiegającą krzepnięciu krwi w naczyniach krwionośnych oraz liczne enzymy uczestniczące w procesie trawienia pokarmu. Jest niezbędna do wielu procesów metabolicznych nie zapominając o takich jak: przekształcaniu związków purynowych w kwas moczowy, węglowodanów w łatwo dostępną glukozę lub w glikogen, tłuszcze, proces glukoneogenezy, rozpad zużytych erytrocytów. Pełni ważną rolę magazynu dla żelaza i niektórych witamin na czele z witaminami A, D, K, witaminą B 12 czy witaminą C, które uwalnia w razie zapotrzebowania organizmu. Wątroba tak naprawdę jest też ogromnym centrum metabolizowania i oczyszczania ustroju z toksyn i ksenobiotyków czy wytwarzania z amoniaku mocznika w cyklu ornitynowym. W uproszczeniu możemy stwierdzić, że oczyszcza krew uzupełniając przy tym funkcje nerek. To tutaj odbywa się bowiem transformacja wielu substancji szkodliwych, które następnie zostają wydalane z moczem lub kałem. Dzieje się tak za pomocą między innymi za pośrednictwem sprzęgania metabolitów z kwasem glukuronowym. Wątroba buforuje poziom glukozy w ustroju. Jest też miejscem produkującym ciepło i w ten sposób biorącym udział w termoregulacji. U płodów zaś pełni rolę krwiotwórczą. Gdybyśmy mieli podsumować rolę jaką odgrywa w organizmie moglibyśmy śmiało stwierdzić, że odgrywa role: metaboliczne, detoksykacyjne, magazynujące, filtracyjne. Widzimy więc dobitnie jak niezmiernie istotne funkcje wykonuje w organizmie i stąd życie bez niej jest po prostu niemożliwe. Wątrobę mogą niestety dotykać przeróżne problemy i schorzenia. Jakie dowiesz się w dalszej części artykułu. Wrodzone zaburzenia wątroby i pęcherzyka żółciowego Niektóre problemy dotyczące wątroby mogą mieć charakter wrodzony czyli zwierzę przychodzi na świat z daną anomalią, która oczywiście w trakcie życia jedynie się pogłębia. Nie wszystkie oczywiście muszą od razu dawać bardzo konkretne objawy kliniczne i mogą być diagnozowane troszkę przy okazji innych badań. Wrodzone torbiele wątroby są tego doskonałym przykładem. Patologia ta występuje częściej u niektórych terrierów czy kotów perskich i może towarzyszyć torbielowatości nerek. Często nie daje żadnych niepokojących objawów klinicznych. Wrodzone zespolenia wrotno oboczne są wadą występującą u: kotów perskich kotów himalajskich, sznaucerów, yorkshire terrierów, wilczarzy, buldogów angielskich, owczarków staroangielskich. Objawy kliniczne mogą występować już u bardzo małych szczeniąt. Objawy wrodzonego zespolenia wrotno obocznego to: mniejsze rozmiary, wolniejszy wzrost, gorszy rozwój, gorączka, wymioty, biegunka, wzmożone pragnienie, obniżone łaknienie. Objawy neurologiczne manifestują się po posiłkach, szczególnie białkowych. Objawy neurologiczne zespolenia wrotno obocznego to: drgawki, agresywność, kręcenie się w kółko, niezborność, ślepota, skręcenie głowy i szyi, napieranie na przeszkody. Koty natomiast intensywnie się ślinią. Patologia charakteryzuje się nieprawidłowym unaczynieniem wątroby albo inaczej mówiąc niewłaściwym ujściem odpowiednich naczyń. Krew z przewodu pokarmowego bogata w składniki odżywcze omija niejako wątrobę kierując się bezpośrednio do krążenia ogólnego co powoduje różnie nasilone objawy kliniczne. Wątroba przy tym ulega atrofii czyli zanikowi. Wrodzony przeciek tętniczo – żylny jest anomalią polegająca na połączeniu tętnicy wątrobowej z żyłą wrotną. Krew przedostająca się do żyły wrotnej powoduje powstanie nadciśnienia wrotnego czego konsekwencją jest istnienie wodobrzusza. Choroby spichrzeniowe wątroby Ogólnie moglibyśmy powiedzieć, że przyczyną tej grupy chorób jest odkładanie się różnych substancji normalnie występujących w wątrobie w minimalnej czyli bardzo niewielkiej ilości i w związku z tym znaczne nieraz nagromadzenie ich w miąższu narządu. Najczęściej w wątrobie odkładają się: glikoproteiny, glikolipidy, glikogen, glikozoaminoglikany, gangliozydy. Co charakterystyczne choroba jest postępująca, objawy kliniczne rozwijają się w dłuższym nieraz czasie i są często bardzo podstępne co utrudnia diagnozowanie. Gromadzenie się różnorakich substancji powoduje z reguły powiększenie wątroby. Mannozydoza Wyróżniamy tutaj mannozydozę czyli chorobę kociąt polegającą na gromadzeniu mannozy w hepatocytach co objawia się: drżeniem, niezbornością ruchową, hipermetrią, postępującym osłabieniem. Mukopolisacharydoza Mukopolisacharydozy są konsekwencją upośledzonego metabolizmu glikozoaminoglikanów wynikającego z niedoboru pewnych enzymów (np. sulfatazy arylowej B czy betaglukuronidazy) co skutkuje często powiększeniem wątroby i śledziony. Objawy kliniczne cechuje ogromna różnorodność w zależności od brakującego enzymu. Co ciekawe objawy nie muszą dotyczyć tylko wątroby ale innych z pozoru zupełnie niezwiązanych obszarów ciała. Przykładowo przy tych patologiach zaobserwujemy: zaokrągloną głowę z małymi uszami, zmętnienie rogówki, uszkodzenie kości i stawów, karłowatość, szmery wewnątrzsercowe. Gangliozydoza Gangliozydoza z kolei jest chorobą spichrzeniową, w której dochodzi do niecałkowitego rozkładu gangliozydów na skutek niedoboru enzymów w tym uczestniczących co prowadzi do gromadzenia się ich w wątrobie i tkance nerwowej. Oczywistym jest zatem występowanie u młodych zwierząt 2 – 3 miesięcznych objawów neurologicznych, czyli: drżeń, niedowładów, niezborności. Glikogenoza Glikogenoza opisywana u szczeniąt owczarków niemieckich polega na odkładaniu się w nadmiarze glikogenu w wątrobie. Pierwsze objawy kliniczne występują u zwierząt kilkumiesięcznych i nasilają się stopniowo wraz z wiekiem. Objawy glikogenozy: osłabienie organizmu, spadek masy ciała, znaczne powiększenie wątroby co zaobserwujemy w postaci powiększenia się brzucha. Wrodzone zaburzenia pęcherzyka żółciowego z reguły nie dają żadnych objawów chorobowych. Choroby spichrzeniowe dają więc jak widzimy mało specyficzne objawy i pozostają niestety trudne w diagnozowaniu. Samo leczenie również nie zawsze jest skuteczne i często niestety kończy się śmiercią zwierzęcia. Predyspozycje do chorób wątroby Na chorobę wątroby zachorować może praktycznie każde zwierzę i to bez względu na rasę, płeć czy wiek czego musimy być na wstępie świadomi. Zatrucia, czy przypadkowe spożycia środków toksycznych częściej dotyczą młodych szczeniąt, które ukradkiem przed właścicielem coś połkną lub zjedzą. Choroby nowotworowe lub zapalenia o charakterze przewlekłym częściej występują u zwierząt w średnim wieku lub kotów i psów starszych. Pewne grupy schorzeń wątroby częściej jednak występują u pewnych ras psów. Predyspozycje rasowe do chorób wątroby: przewlekłe, postępujące zapalenie wątroby, spichrzenie miedzi – west highland white terrier, zrazikowe zapalenie wątroby – pudel średni, idiopatyczne zwłóknienie wątroby – owczarek niemiecki, przewlekłe zapalenie wątroby – labrador, skye terrier, przewlekłe, aktywne zapalenie wątroby – doberman, przewlekłe zapalenie wątroby spowodowane odkładaniem się alfa – antytrypsyny – angielski i amerykański cocker spaniel, spichrzenie miedzi – bedlington terrier. Chora wątroba objawy Jednym z objawów chorej wątroby może być brak apetytu Objawy występujące przy chorobach wątroby są z reguły mało specyficzne i często zdarza się tak, że wielokrotnie dowiadujemy się o uszkodzeniu tego narządu trochę przypadkowo przy okazji wykonywania podstawowych badań laboratoryjnych z innego powodu. Wątroba bowiem często podobnie jak u ludzi, nie daje objawów bólowych co powoduje bagatelizowanie tych symptomów mało specyficznych i rozwój choroby. Uogólniając w chorobach wątroby mamy oczywiście objawy dotyczące przewodu pokarmowego a więc: wymioty, biegunkę, zaparcia. Chore zwierzę z reguły chudnie co wynika z niedoborów żywieniowych i braku apetytu z jednej strony, jak i wzmożonego katabolizmu ogólnoustrojowego. Może występować charakterystyczny przede wszystkim dla kotowatych ślinotok, który wynika z nudności i encefalopatii wątrobowej. Często chorobom wątroby towarzyszy owrzodzenie żołądka i jelit oraz krwawienia do przewodu pokarmowego co z kolei może dawać: smoliste stolce, drżenia mięśniowe, dreszcze, brak apetytu, sporadyczne wymioty. Część z tych objawów wynika z bolesności towarzyszącej wrzodom. W chorobach wątroby możemy mieć nawracające stany gorączkowe co szczególnie dotyczy kotów. Podniesienie temperatury ogólnej może wynikać ze stanów zapalnych i zakażeń bakteryjnych oraz wnikania patogenów z przewodu pokarmowego do krążenia ogólnego z pominięciem wątroby. Chorobom wątroby może towarzyszyć wodobrzusze, które występuje przy niewydolności narządu jakie ma miejsce przy marskości czy przewlekłym stanie zapalnym. Pojawiają się też zaburzenia wodno elektrolitowe i kwasowo zasadowe. W sytuacji niewydolności wątroby zaburzona zostaje synteza czynników krzepnięcia co przejawiało się będzie nasiloną skłonnością do krwawień. Objawem często utożsamianym z chorobami wątroby jest żółtaczka. Na skutek niedrożności przewodu żółciowego wspólnego w ciągu kilkunastu godzin dochodzi do hiperbilirubinemii i w jej następstwie do rozwoju objawu żółtaczki w ciągu następnych kilku (2 – 3 dni) dni. Zmianę zabarwienia skóry i błon śluzowych najłatwiej zaobserwować na niepigmentowanych fragmentach: wewnętrznej powierzchni małżowiny usznej, twardówce, podniebieniu miękkim. Uważny obserwator swojego zwierzęcia zauważy też zmianę zabarwienia wydalanego kału lub moczu. Niektóre objawy zupełnie nie łączymy z chorobami wątroby a są nimi wielomocz i wzmożone pragnienie czyli poliuria i polidypsja. Objawy te mogą świadczyć o skrycie przebiegających uszkodzeniach wątroby i encefalopatii wątrobowej. Choroby wątroby mogą też dawać objawy neurologiczne co dla wielu właścicieli może być zaskakujące. Otóż wynikają one z encefalopatii wątrobowej. Zmiany w osobowości zwierzęcia, agresywność u kotów, drżenia mięśniowe, niezborności, ślepota czy otępienie a więc zaburzenia świadomości pojawiające się po spożyciu posiłku mogą wynikać właśnie z tej patologii. Powiększenie wątroby czyli hepatomegalia też jest sygnałem o toczącym się procesie chorobowym. Widzimy więc jak różnorodne i zarazem mało specyficzne objawy występują przy chorobach wątroby i jak bardzo trzeba być czujnym aby nie przegapić wczesnego etapu ich zaistnienia. Wszyscy bowiem dobrze wiemy, że choroba wcześnie rozpoznana daje większe szanse na wyleczenie. Najpoważniejsze choroby wątroby i rokowanie Chora wątroba u kota Nie sposób w krótkim opracowaniu dokładnie opisać wszystkich chorób wątroby dlatego postaram się wymienić kilka najważniejszych rozważając nieco rokowanie przy każdej z nich. Nie możliwe bowiem jest odpowiedzieć sobie w prosty, jednoznaczny sposób czy mój pies, kot wyzdrowieje chorując na wątrobę. W wielu przypadkach tak się stanie a więc rokowanie będzie pomyślne, w innych niestety nie, bo choć jak mówią stereotypy wątroba łatwo się regeneruje, nie zawsze się tak dzieje i wiele przypadków niestety kończy się źle o czym za chwilkę. Przewlekłe idiopatyczne zapalenie wątroby Przewlekłe idiopatyczne zapalenie wątroby – nie znamy przyczyny choroby, dotyczy zwierząt w średnim i starszym wieku a leczenie opiera się na podawaniu: glikokortykosteroidów, kwasu ursodeoksycholowego, dawniej kolchicyny. W związku, z tym że choroba często kończy się marskością wątroby rokowanie jest niepomyślne, a chore zwierzęta umierają w ciągu 2 – 4 miesięcy. Przewlekłe zapalenie wątroby dobermanów Przewlekłe zapalenie wątroby dobermanów – nie znamy przyczyny ale chorują głównie suki i to w średnim wieku. Choroba prowadzi do marskości narządu. W leczeniu stosujemy: glikokortykostroidy, środki żółciopędne, płyny czy związki chelatujące miedź. Rokowanie z reguły jest niepomyślne. Przewlekłe zapalenie wątroby cocker spanieli Przewlekłe zapalenie wątroby cocker spanieli – choroba ma charakter przewlekły a objawy rozwijają się skrycie, najczęściej występuje u psów w średnim wieku, faza jawnego przebiegu trwa krótko z reguły około 2 tygodni. Leczenie z reguły nie daje dobrych efektów i kończy się śmiercią. Zapalenie wątroby bedlington terrierów Zapalenie wątroby bedlington terrierów jest chorobą spowodowaną odkładaniem się miedzi w komórkach wątroby co prowadzi do postępującego uszkodzenia narządu. Może występować w postaci ostrej, przewlekłej lub bezobjawowej. Gdy pojawi się wodobrzusze i marskość narządu rokowanie jest niepomyślne. Standardem leczenia jest podawanie związków chelatujących miedź. Przewlekłe zapalenie wątroby west highland white terierów Z odkładaniem się miedzi w hepatocytów wiąże się też przewlekłe zapalenie wątroby west highland white terierów. Przebieg choroby jest odmienny niż u bedlington terrierów gdyż odkładanie miedzi nie odbywa się w sposób ciągły. Rokowanie jest lepsze. Zapalenie wątroby zrazikowe, rozwarstwiające Zapalenie wątroby zrazikowe, rozwarstwiające występuje u młodych psów ras pudel, mastino neapolitano czy rottweiler, które to są rasami psów predysponowanymi. Objawy kliniczne ujawniają się w wieku 6 – 7 miesięcy. Nie opracowano skutecznego leczenia przyczynowego co skutkuje rozwojem marskości narządu i złym rokowaniem. Zwłóknienie wątroby Zwłóknienie wątroby poprzedza z reguły marskość narządu. Może mieć podłoże dziedziczne i występuje u młodych psów owczarka niemieckiego (6 miesięcy – 3 lata). Leczenie polega na podawaniu sterydów a rokowanie jest ostrożne do złego w chwili wystąpienia marskości narządu. Marskość wątroby jest stanem nieodwracalnym kończącym się niewydolnością narządu i śmiercią organizmu. Dążymy więc do spowolnienia przebiegu choroby i tym samym wydłużenia życia, bez szans na trwałe wyleczenie. Wirusowe zakażenia wątroby Wirusowe zakażenia wątroby może być reprezentowane przez chorobę Rubartha. Wywołuje ją adenowirus typ 1. Herpeswiroza Innym schorzeniem wirusowym jest herpeswiroza, która u szczeniąt bardzo często kończy się śmiercią. Przewlekła niewydolność wątroby Zakażenia bakteryjne może reprezentować leptospiroza wywołująca przewlekłą niewydolność wątroby. Jednym ze specyficznych objawów chorobowych może być żółtaczka. Dysponując pewnym rozpoznaniem możemy wdrożyć terapię antybiotykową, która w wielu przypadkach okazuje się skuteczna. Amyloidoza wątroby Amyloidoza wątroby jest schorzeniem polegającym na odkładaniu się w hepatocytach substancji amyloidu. Często występuje u shar pei. Choroba ma charakter postępujący, co czyni rokowanie niepomyślnym. Zespolenie wrotno – oboczne Zespolenie wrotno – oboczne wynika z zaburzenia ukrwienia wątroby w wyniku wrodzonych lub nabytych połączeń w obrębie naczyń krwionośnych. Mogą mieć one charakter zewnątrz wątrobowy lub wewnątrzwątrobowy. Najpoważniejszą konsekwencją zespolenia jest encefalopatia wątrobowa. Leczenie jest chirurgiczne. Zapalenie pęcherzyka żółciowego Zapalenie pęcherzyka żółciowego jest wynikiem infekcji bakteriami z przewodu pokarmowego wnikającymi przez przewód żółciowy. Najczęściej jest to E. coli. Leczenie oparte jest na podawaniu antybiotyków. Kamica pęcherzyka żółciowego Kamica pęcherzyka żółciowego nie jest częstym procesem patologicznym. W przypadkach niedrożności i cech cholestazy wskazane jest leczenie chirurgiczne. Zespół zapalenia wątroby i dróg żółciowych Jedną z najczęściej występujących chorób wątroby u kotów jest zespół zapalenia wątroby i dróg żółciowych. Wyróżniamy zapalenie ropne i nieropne limfocytarne. Rokowanie w ropnym procesie często jest dobre i dochodzi do całkowitego wyleczenia. Stłuszczenie wątroby Inną dość częstą przypadłością kotowatych jest stłuszczenie wątroby kiedy to dochodzi do odkładania się trójglicerydów w wątrobie. Proces taki ma miejsce w sytuacji niejedzenia przez wiele dni przez otyłego kota. U kotów nie wolno stosować głodówki. Mobilizowane przez organizm rezerwy tłuszczu powodują tą groźną patologię. Rokowanie zawsze jest ostrożne, gdyż mimo intensywnego leczenia w wielu przypadkach nie udaje się uratować zwierzęcia. Białaczka Wspomnę jeszcze o chorobie wirusowej kotów jaką jest białaczka. W jej przebiegu w wątrobie może rozwijać się chłoniak co czyni rokowanie niepomyślnym. Nowotwór wątroby Osobna kategorie stanowią nowotwory wątroby. Najczęściej dotykają one psów starszych w wieku 10 – 12 lat czego doskonałym przykładem może być gruczolakorak, rak czy rakowiak. Wątroba może też być miejscem przerzutów nowotworowych z płuc, gruczołu mlekowego czy trzustki i śledziony. Rokowanie jest z reguły niepomyślne. Uszkodzenia wątroby spowodowane lekami Ważna grupę patologii stanowią również uszkodzenia wątroby spowodowane lekami, które zostały połknięte przypadkowo, ale też umyślnie stosowane w leczeniu innej jednostki chorobowej. Oczekujmy więc od lekarza prowadzącego aby informował nas o możliwych skutkach ubocznych ordynowanych, szczególnie długookresowo leków i zawsze oceniał czy ich podawanie jest absolutnie konieczne. Choroby pasożytnicze Choroby pasożytnicze też dotykają tego narządu. Negatywny wpływ pasożytów na wątrobę wynika bardziej z metabolizowania przez nią produktów uwolnionych przez różne formy pasożytów. Na szczęście pasożytów bytujących w narządzie jest w naszej szerokości geograficznej mało. Babesioza Żeby jednak nie zabrzmiało to tak pesymistycznie są także choroby dotyczące wątroby rokujące w wielu przypadkach pomyślnie. Przykładem tego może być choćby babesioza, w której choć dochodzi między innymi do uszkodzenia narządu z powodu jego niedotlenienia to w wielu przypadkach po zabiciu pierwotniaków uszkodzenia udaje się organizmowi naprawić i możliwy jest pełny powrót do zdrowia. Diagnostyka schorzeń wątroby Diagnostyka chorób wątroby Wątroba jak już pisałem jest najważniejszym, centralnym narządem metabolicznym, w którym zachodzą liczne reakcje i procesy metaboliczne dlatego nie powinniśmy się specjalnie dziwić, że to właśnie diagnostyka laboratoryjna będzie odgrywała pierwszoplanową rolę w diagnozowaniu chorób tego narządu. Oczywiście raczej nie rozpoczynamy stawiania diagnozy od wykonywania badań dodatkowych jakimi przecież są badania laboratoryjne ale na początku zwracamy uwagę na wszelkie objawy kliniczne i problemy jakie niepokoją właściciela. Nie neguję tutaj ważności i celowości wykonania analizy krwi, ale pragnę położyć nacisk na wywiad lekarski i zwyczajnie badanie lekarskie. Wątroba bowiem powiększona wystaje poza łuk żebrowy i daje się łatwo wymacać przez badającego. Wszelkie objawy, o których pisałem wcześniej, mogą wskazywać na problem dotyczący tego ważnego organu i nie mogą być bagatelizowane. Powinny za to ukierunkować nasze badania dodatkowe w celu wykrycia przyczyny schorzenia. Badanie krwi Badanie krwi I tak diagnostyka laboratoryjna wyróżnia badania podstawowe oraz te bardziej specjalistyczne. Podstawowa diagnostyka laboratoryjna w przypadku podejrzenia choroby wątroby powinna uwzględniać takie badania jak: podstawowe badanie krwi a więc morfologię z biochemią, badanie moczu. Musimy koniecznie wykonać oznaczenie parametrów wskazujących na pracę narządu a więc: transaminaz alaninowej i asparaginowej (ALAT i ASPAT), fosfatazy zasadowej (ALP), czasem innych enzymów GLDH (gammaglutamylotdehydrogenazy), GGT (gammaglutamylotranspeptydazy). Wzrost ich stężenia w surowicy krwi występuje najczęściej przy uszkodzeniu błon komórkowych hepatocytów lub jest indukowany podawaniem niektórych leków. Inne z nich mogą rosnąć na skutek zaburzenia w odpływie żółci. Aminotransferaza alaninowa czyli w skrócie ALAT, ALT, jest swoistym zlokalizowanym w cytoplazmie enzymem wątrobowym wskazującym na uszkodzenie hepatocytów. Im więc jej stężenie wyższe tym bardziej ostrożne rokowanie co do wyzdrowienia. Niewielki jej wzrost może wskazywać na: przewlekłe uszkodzenie wątroby, choroby dróg żółciowych, zapalenie trzustki, posocznicę. Długo utrzymujące się i znaczne podniesienie jej aktywności świadczyć może o rozległym uszkodzeniu czy źle rokującej martwicy narządu. Aminotransferaza asparaginowa (ASPAT, AST) nie jest tak swoista jak ALAT dla wątroby gdyż występuje też w dużych ilościach w mitochondriach: mięśni szkieletowych, serca, erytrocytach. Jej znaczny wzrost szczególnie łącznie z ALT świadczy o uszkodzeniach wątroby. Fosfataza zasadowa czyli (ALP, AP) jest jednym z czterech izoenzymów produkowanym w nabłonku przewodów żółciowych w sytuacji zastoju żółci. Musimy pamiętać, że wartość AP może wzrosnąć przy podawaniu niektórych leków jak choćby glikokortykosteroidów. Również osteoblasty rosnących osobników produkują ten enzym, w związku z czym jest on mało swoisty w diagnostyce chorób wątroby i wskazuje raczej na zastój żółci. W diagnostyce laboratoryjnej chorób wątroby możemy też wykorzystywać stężenie białek produkowanych w tym narządzie a więc albumin i globulin, stężenie mocznika, glukozy, amoniaku, bilirubiny czy cholesterolu. Badanie moczu Badanie moczu choć wielu może kojarzyć się z oceną funkcji nerek może być bardzo pomocne w przypadku wątroby. Przy żółtaczce bowiem występuje hiperbilirubinuria czyli wysokie stężenie bilirubiny w moczu przyjmującym wygląd ciemno żółty. Można zbadać też bezbarwny urobilinogen będący produktem przemian bilirubiny. W osadzie moczu mogą być też obecne kryształy amoniaku. Dokładnie i szczegółowo nie sposób tutaj opisać diagnostyki chorób wątroby bazującej na badaniach laboratoryjnych. Badanie RTG Badanie rtg Wskazaniem do wykonania badania RTG jest za to podejrzenie powiększenia narządu czyli hepatomegalii albo jego zaniku. Badanie to wykazać może również zmiany nowotworowe. Badanie USG Diagnostyka obrazowa usg Badaniem niezwykle istotnym w diagnostyce chorób wątroby jest też ultrasonografia. USG ocenia budowę wątroby i wykazuje zmiany rozproszone i ogniskowe (zmiany echogeniczności). Pozwala ocenić układ dróg żółciowych, unaczynnienie narządu czy wygląd wnęki wątrobowej. Jest niezwykle cennym diagnostycznie badaniem obrazowym, z którego w dzisiejszych czasach nie powinno się rezygnować. Dzięki niemu można też bezpieczniej przeprowadzić biopsję z interesującego nas obszaru wątroby. Biopsja wątroby Biopsja wątroby jest badaniem inwazyjnym polegającym na pobraniu niewielkiego wycinka tkanki w kierunku cytologii i histopatologii. Możemy ją przeprowadzić pod kontrolą USG lub w trakcie laparotomii diagnostycznej. Oczywiście w tak krótkim opracowaniu nie sposób szczegółowo opisać diagnostyki chorób wątroby a jedynie w dużym skrócie przybliżyć nieco ten problem. Warto więc w tej dziedzinie bazować na wiedzy prowadzącego lekarza weterynarii, który najlepiej będzie wiedział jaką metodę zastosować. Choroby wątroby leczenie W związku z olbrzymią ilością różnych chorób dotyczących wątroby nie ma jednego opracowanego schematu leczenia wszystkich z nich w jednakowy sposób. Każda choroba wątroby wymaga indywidualnego podejścia terapeutycznego w zależności od stwierdzonych objawów i zaburzeń ogólnoustrojowych. Nie możemy więc w każdym przypadku stosować tych samych leków mając nadzieje, że przyniesie to oczekiwane, pozytywne skutki. W każdym też wypadku powinniśmy przed wdrożeniem farmakoterapii ustalić w miarę dokładne rozpoznanie, bez którego nie oczekiwałbym sukcesu leczenia. Ostra niewydolność wątroby leczenie Przykładowe leczenie omówię na podstawie ostrej niewydolności wątroby. Jest to stan występujący przy uszkodzeniu ponad 80 % miąższu narządu i może być odwracalny lub nie prowadząc w tym drugim przypadku do śpiączki i śmierci zwierzęcia. Ostra niewydolność wątroby może być powodowana przez leki, toksyny, czynniki zakaźne lub wynikać z zaburzeń ogólnoustrojowych na przykład w przebiegu cukrzycy czy niewydolności nerek. Ostra niewydolność narządu może oczywiście wystąpić w każdym wieku ale częściej dotyczy zwierząt młodych, które bardziej narażone są na zatrucia czy choćby choroby zakaźne (np. choroba Rubartha). Już na samym wstępie musimy sobie uzmysłowić, że stan ten rodzi bezpośrednie zagrożenie życia pacjenta i stąd wymaga naszej zdecydowanej, szybkiej interwencji co zwiększy szansę na przeżycie. Podstawą ogólną leczenia ostrej niewydolności narządu jest wyeliminowanie czynników uszkadzających, o ile to możliwe oczywiście, zapobieganie istniejącym powikłaniom oraz stworzenie jak najlepszych warunków do regeneracji hepatocytów. Leczenie przyczynowe powinno zmierzać do eliminacji czynników uszkadzających na przykład zabicie bakterii Leptospir penicyliną, streptomycyną czy podanie acetylocysteiny przy zatruciu paracetamolem. Powinniśmy zapewnić odpowiednie nawodnienie organizmu co usprawni mikrokrążenie wewnątrz narządu oraz spowoduje sprawniejszą eliminacje toksyn. W tym celu możemy podać płyn fizjologiczny z dodatkiem 5 % glukozy oraz odpowiednią ilość chlorku potasu. Do podawanych płynów powinniśmy dołączyć kompleks witamin z grupy B w preparacie Combivit oraz witaminę C. Podajemy też glukozę, która z jednej strony zapobiega hipoglikemii a z drugiej stanowi źródło energii dla wątroby i tkanki mózgowej. Jak już pisałem przy niewydolności wątroby mogą występować objawy neurologiczne w postaci drgawek. Nie wolno jednak ordynować leków przeciwdrgawkowych a jedynie luminal w niskich dawkach (0,1 – 0,2 mg/ kg). Powinniśmy usunąć z organizmu dodatkowe źródło amoniaku poprzez zmniejszenie ilości produkujących go bakterii w przewodzie pokarmowym. W tym celu możemy wykorzystać neomycynę lub laktulozę podawaną doustnie. Musimy też suplementować witaminę K w formie iniekcji w dawce 5 – 20 mg domięśniowo 2 razy dziennie. U kotów podajemy witaminę B1 w dawce od 50 do 100 mg na kota. Ważne aby zapewnić zwierzęciu ochronę antybiotykową podając choćby amoksycylinę czy metronidazol a więc chemioterapeutyki nie obciążające dodatkowo chorej wątroby. Leki blokujące receptory histaminowe ograniczają z kolei produkcję kwasów żołądkowych (np. ranitydyna lub famotydyna) czym zapobiegają rozwojowi owrzodzeń przewodu pokarmowego. Ważna jest także cała opieka pielęgniarska, którą w większości wypadków musi wykonywać sam właściciel. Pamiętajmy bowiem, że zwierzęta cierpiące na ostrą niewydolność wątroby często są w bardzo ciężkim stanie ogólnym (śpiączka, leżące nieprzytomne). Wymagają więc stałego przekładania z boku na bok, żeby nie powstały odleżyny. Podajemy im sztuczne łzy zapobiegające wysuszaniu rogówki, zabezpieczamy przed przypadkowymi uszkodzenia w trakcie drgawek, sprawdzamy czy regularnie oddają mocz. Zwierzęta wymiotujące powinny leżeć z głową lekko opuszczoną aby nie doszło do przypadkowego zachłyśnięcia się treścią wymiocin i rozwoju zachłystowego zapalenia płuc. W wielu chorobach wątroby stosujemy leki sterydowe czy żółciopędne. Często podajemy też osłonowo antybiotyki przeciwdziałające wtórnym infekcjom bakteryjnym. Choć przykładowe leczenie zostało wymienione w dużym skrócie widzimy dokładnie jak skomplikowana jest całościowa opieka i leczenie chorego na wątrobę pupila. Oczywiście wiele przypadków nie będzie wymagało tak wysokospecjalistycznej pomocy a sprowadzi się bardziej do podawania leków doustnych w formie suplementacji diety o czym poniżej. W wielu przypadkach leczenie chorób wątroby sprowadzało się będzie do terapii glikokortykosteroidami czy lekami działającymi żółciopędnie oraz bazowało na licznych na rynku suplementach diety wspomagających funkcjonowanie wątroby. Zapobieganie chorobom wątroby Zapobieganie chorobom wątroby Stare, mądre powiedzenie mówi, że lepiej zapobiegać niż leczyć co w przypadku wątroby wydaje się niezwykle istotne. Choć może wydać się to oczywiste to podstawą prawidłowego dbania o stan wątroby naszych zwierząt jest unikanie tego wszystkiego co może okazać się dla niej zabójcze. Ostre uszkodzenie wątroby i jej niewydolność mogą spowodować zatrucia, leki i toksyny, gdyż wątroba właśnie stanowi centrum detoksykacji organizmu. Starajmy się więc nie pozwolić naszym podopiecznym mieć swobodny dostęp do naszych, nawet najbardziej „delikatnych” leków (np. paracetamol, niesterydowe przeciwzapalne, ketokonazol, sulfonamidy). Zabójcze dla wątroby są mykotoksyny obecne w zapleśniałych, zgniłych produktach stąd starajmy się aby na spacerze nasz pies nie zjadał przypadkowo znalezionych, starych pokarmów. Pamiętajmy również o szczepieniach profilaktycznych (np. adenowirus psi, herpeswirus), które mogą uchronić nasze zwierzę przed poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi. I wreszcie niezwykle ważne kwestie związane z właściwym zbilansowanym żywieniem o odpowiednim składzie. Przekarmianie zwierząt prowadzące do znacznej otyłości szczególnie u kotów może skutkować stłuszczeniem wątroby i naprawdę bardzo poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Pilnujmy więc co i ile podajemy do miski naszemu ulubieńcowi aby później nie trzeba było go leczyć. Ważna jest także profilaktyka chorób zakaźnych, pasożytniczych (np. babesiozy), które mogą uszkadzać wątrobę. Odpowiednio przeprowadzone szczepienia czy zabezpieczanie psów przed żerowaniem kleszczy naprawdę może przynieść wiele korzyści o czym zdążyło się już przekonać wielu właścicieli czworonogów. U ras zaś predysponowanych do pewnych schorzeń wątroby (np. dobermany) warto regularnie zgodnie z zaleceniem lekarza prowadzącego przeprowadzać badania kontrolne oceniające ten narząd, wykonując nawet podstawowe badanie krwi. Żywienie w chorobach wątroby Karma weterynaryjna Jak już wspominałem chorobą wątroby towarzyszy niedożywienie białkowo – energetyczne wynikające z zaburzeń w przyjmowaniu pokarmu. Zwierzęta chore nie mają apetytu a dodatkowo wymiotując nabywają zwyczajnego jadłowstrętu, który dodatkowo pogarsza zaburzenia dotyczące wątroby. Upośledzone procesy trawienne, zdecydowanie mniejsze przyswajanie składników odżywczych a z drugiej strony wzmożone zapotrzebowanie na energię towarzyszące chorobie, przy jednocześnie ograniczonej syntezie białka skutkowało będzie postępującym chudnięciem i utratą masy białkowej. Jeśli choroba ma charakter przewlekły wychudzenie może przerodzić się w kacheksję, która zawsze znacznie pogarsza rokowanie. Stres wynikający z dyskomfortu samego chorowania wymaga dostarczenia większej ilości łatwo przyswajalnej energii. Od czego więc zacząć? Otóż warto byłoby określić zapotrzebowanie pokarmowe każdego pacjenta indywidualnie, zważyć pacjenta żeby znać „sytuację wyjściową” oraz przeprowadzić ocenę sylwetki zgodnie z systemem oceny BCS (Body Condition Score). Zanim przystąpimy do jakichkolwiek działań należałoby na podstawie wywiadu dietetycznego określić preferencje oraz nawyki żywieniowe naszego pacjenta czyli najkrócej rodzaj i konsystencję pokarmu do którego nasze zwierzę jest przyzwyczajone i które będzie chętnie pobierane. Powinniśmy także założyć sobie, że nasz podopieczny będzie spożywał 4 – 6 mniejszych posiłków dziennie co okazuje się o wiele bardziej korzystne niż jeden czy dwa posiłki do syta obciążające przewód pokarmowy. Dobrze stosować tutaj szczególnie polecaną zasadę żywienia u ludzi czyli „mało a często”. Inaczej żywieniowo traktujemy pacjentów z ostrym stanem chorobowym kiedy to nie przyjmowanie pokarmu przez krótki czas nie spowoduje poważnych konsekwencji zdrowotnych a zupełnie inaczej tych ze stanem przewlekłym wykazujących już znaczne wychudzenie. W tym drugim przypadku chodzi o podanie karmy, która w swym składzie będzie zawierała wszystko co możliwe w maksymalnie małej objętości. Trudno zbilansować dietę i tak ją samodzielnie skomponować aby była optymalna dla zwierząt z chorą wątrobą dlatego najlepszym chyba rozwiązaniem wydaje się podawanie gotowej karmy weterynaryjnej opracowanej przez specjalistów z zakresu dietetyki. Karm takich na rynku mamy sporo więc naprawdę jest w czym wybierać. Suplementy na chorą wątrobę Suplementy na chorą wątrobę Wielu właścicieli stosuje też suplementy diety w przypadku chorób wątroby. Takie działanie z całą pewnością może przynieść wiele korzyści. Pamiętać jednak musimy o odpowiedniej długości, z reguły kilka tygodni, ich stosowania. Warto zastosować fosfolipidy, ornitynę czy choćby silimarynę pozyskiwaną z Ostropestu plamistego obecną w powszechnie dostępnych preparatach. Rynek preparatów weterynaryjnych jest naprawdę bogaty w tego typu produkty (np. biohepanex forte, epato, heparenol, hepato force, hepatiale forte, zentonil) i jest w czym wybierać. Ważne aby robić to po konsultacji z lekarzem weterynarii i nie podejmować się leczenia na własną rękę. Do szczegółowego omówionego żywienia zwierząt z chorobami wątroby odsyłam do osobnego, opracowanego przeze mnie artykułu: „Dieta wątrobowa dla psa i kota.” Podsumowanie Chorobom wątroby można zapobiegać! W artykule poruszyłem w sposób ogólny problematykę chorób wątroby, która jest niezwykle ważnym narządem, bez którego nie da się żyć. Z oczywistych względów nie sposób szczegółowo opisać wszelkich chorób, ich leczenia czy stosowanej suplementacji gdyż omawiany materiał byłby zbyt obszerny. Artykuł ten ma zadanie uzmysłowić Ci drogi Czytelniku istotność omawianych problemów. Ważne abyśmy nie bagatelizowali nawet najdrobniejszych sygnałów płynących z przewodu pokarmowego i nie rezygnowali z wykonywania badań podstawowych. Zwykła bowiem biochemia wykonana raz na jakiś czas może wychwycić początek groźnej choroby i uszczegółowić tym samym diagnostykę. Lepiej więc bądźmy przewrażliwieni na punkcie swoich zwierząt, niż gdybyśmy mieli coś przegapić i później żałować. Widok (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 19:48 Mój pies bardzo poważnie zachorował. Jest to złośliwy nowotwór, który postępuję w straszliwym tempie. Od kilkunastu dni codziennie jest gorzej - pies stopniowo traci siły. Od kilku dni nie jest już w stanie stanąć na nogach, tylko leży w jednym miejscu i ewentualnie próbuje się czołgać, ale na to też nie ma siły. Nie wiem co robić - znajomy weterynarz stwierdził, że uśpienie psa jest dla niego wielkim stresem i nie jest to takie proste (trzeba znaleźć żyłę, a to stary pies i trudno to zrobić), że lepiej pozwolić mu odejść w spokoju. Teraz część rodziny nie chce go uśpić z tego powodu. A ja nie mogę patrzeć jak tak leży całymi dniami pod domem i pewnie bardzo cierpi. Dodam, że to pies wielkiej rasy i za bardzo nie ma możliwości go gdzieś przenieść itp. Co najlepiej zrobić w tej sytuacji? 12 7 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 19:51 dwa miesiące temu mojego pieska rodzice uspali bo juz lezał i praktycznie nie jadł,równiez był chory ,straszne przezycie bo był z nami 17 lat :( :(:(:(:( 14 1 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 19:57 Kilka lat temu, nasz pies też zachorował, tylko, że nikt nie stwierdził co mu jest, a było naprawdę źle, pies się męczył... Mimo, że to wielki ból, bo był jak członek rodziny, był z nami kilkanaście lat, to zdecydowaliśmy się go uśpić, żeby mógł spokojnie zasnąć i już się nie męczyć ... 20 1 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 19:57 Zadzwoń do innego weterynarza, jeżeli jesteś z Gdańska to polecam lecznicę na Bitwy Oliwskiej. Co do samego uśpienia, nigdy nie uśpiłam żadnego zwierzaka, nie mogłam. Nie wiem też czy to był dobry wybór:( 4 8 konto usunięte (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 20:13 Dla mnie to żadne miłość patrzeć jak zwierzę cierpi i każdego dnia opada z sił. Niestety, kiedy nadchodzi ten moment trzeba umieć podjąć taką decyzję. Zwłaszcza, że psiak jest stary, schorowany i nie ma szans na wyleczenie. Bardzo często weterynarze nie proponują tego ostatecznego rozwiązania i żywcem wyłudzają kasę od właścicieli bo Ci cały czas wierzą, że uda się uratować psiaka. Sama stałam przed taką decyzją i widziałam jak moja psina opada z sił i jej organizm przestaje walczyć. Wraz z lekarzem, który znał ją od szczeniaka zdecydowaliśmy, że to odpowiedni moment, aby oszczędzić jej cierpienia, miała 15 lat. Polecam weterynarza na Żabiance, pod przychodnią na Gdyńskiej. 54 0 ~??? (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 20:19 Tak, ja też zawsze myślałam, że w takiej sytuacji jest to zaoszczędzenie cierpienia. Pierwszy raz spotkałam się z opinią, że pies będzie wiedział, że go zabijamy, będzie się stresował i może nawet bronić....i że gdyby bardzo cierpiał, to by np. wył (wówczas byśmy go uśpili). Już sama nie wiem, co jest lepsze dla psa w tej sytuacji - powoli opadac z sił aż to końca, czy dostać zastrzyk (stres itd.). Nie wiem co robić :( 5 7 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 20:22 Ja uśpiłam... nie mogłam patrzeć na jego cierpienie Bardzo to przeżyłam ale drugi raz postąpiłabym tak samo [url= 33 0 ~anonim (5 lat temu) 1 maja 2017 o 00:55 Ja płacze płacze wet zapytał próbujemy czy się poddajemy ja się podałam i cierpię pa 1 9 ~anonim (5 lat temu) 28 maja 2017 o 23:01 Jak tak samo zapytał walczyła od stycznia z ropomacicze wyszła rafa nią z tego potem 2 Mc spokoju i wymioty dreszcze itd powiedziałam "poddaje się i do dziś ciężko mi 0 2 ~wera (4 lata temu) 28 lipca 2018 o 15:44 nie sterylizowałaś suczki to przez ciebie cierpi ,a teraz pozwól jej przestać cierpieć 8 12 ~Do wery (1 rok temu) 9 stycznia 2021 o 19:37 Wariatka -wera! 4 1 ~anonim (4 lata temu) 9 sierpnia 2017 o 16:09 Ja zrobiłam dokładnie to samo..i teraz nie wiem co ze sobą począć. Juz trzy dni wyje i obwinia się, że zabilam swoją kochaną Nelusię 3 11 ~wet anna (3 lata temu) 25 stycznia 2019 o 10:32 Nie zabiłaś swojego zwierzątka tylko nie pozwoliłaś dalej cierpieć najmądrzejsza decyzja świata ,a sunia jest w psim raju gdzie juz nic nie boli 25 3 ~anonim (3 lata temu) 20 kwietnia 2019 o 19:26 Ja też cierpię nigdy nie zapomnę jego wzroku jak na mnie spojrzał jak wychodziłam z gabinetu nigdy więcej nie zrobię tego że dam uśpić zwierzaka 4 13 ~serce (3 lata temu) 28 kwietnia 2019 o 12:14 Bo trzeba być ze zwierzakiem do końca, głaskać i przytulać, aż zaśnie... 44 0 ~Patryk (3 lata temu) 3 maja 2019 o 15:01 Masz racje 6 0 ~anonim (3 lata temu) 26 czerwca 2019 o 18:54 Nie powinno się zostawiać psa w takim momencie,trzeba być z nim do końca,żeby mu było łatwiej 29 0 ~Lukas (2 lata temu) 8 sierpnia 2019 o 19:46 zawsze do końca , mój zaszedł na chłoniaka dzis przy mnie:( miał 5 lat 8 0 ~przyjaciel zwierzat (2 lata temu) 2 września 2019 o 18:19 Ja na szczescie spotkalam na swojej drodze starszego doswiadczonego zootechnika,ktory (kiedy mialam watpliwosci co robic,czyli czy uspic mojego 17-letniego psa chorego na raka czy nie) dal mi wskazowki,ze kiedy sama wyczuje,ze to juz ten moment,to zebym poprosila weterynarza do DOMU i byla przy psie podczas 1-szego mu o to zeby pies nie odchodzil bez obecnosci bliskich,bo to tez zrobilam(,glaszczac go i mowiac do niego tak jak lubi...nawet zamerdal ogonkiem co bylo b. piekne i wzruszajace).Potem poczekalam az 2-m zastrzyku usmiercajacym odeszlam i dalej wszystkim zajal sie weterynarz i moi mojego psa uwazam za i godne. 24 1 ~Mag (3 miesiące temu) 29 marca 2022 o 16:54 Gdybym wczoraj zdecydowała się na uśpienie to nie musiałabym patrzeć przez całą noc jak mój pies cierpi. Rano było coraz gorzej aż się praktycznie udusił. Chciałam mu dać szansę i prosiłam lekarza o antybiotyk i sterydy chociaż guz był bardzo duży. Teraz najbardziej mi żal że skazalam go ma taka długa śmierć. Tak przyjaciele nie postępują. 1 0 ~człowiek - zwierzę (3 miesiące temu) 8 kwietnia 2022 o 04:01 Nie wyrzucaj sobie Kochana ja to przeżyłam dzisiaj rano. Byłam przy mojej Kociej Przyjaciółce Jessi od 18 lat do końca. Nie potrafiłabym tej Miłości uśpić pomimo jej ogromnego i mojego z nią cierpienia. Teraz wyję z bólu i tak pozostanie do mojego końca. Pozdrawiam Ciebie z wielkim współczuciem. 1 0 ~anonim (1 rok temu) 12 stycznia 2021 o 18:16 Bo trzeba zostac z przyjacielem do konca nie opuszczac gabinetu,i nie pozwolic aby odszedł wsród osób których sie bał,jest to bardzo trudne ale jesteś mu to winien 5 0 ~ada (1 rok temu) 10 lipca 2021 o 08:07 Właśnie wtedy było odwrotnie twój pies swoim wzrokiem dał ci znać ,że przerażająco cierpi 1 0 ~Ag (1 rok temu) 3 stycznia 2021 o 23:27 współczesne..ja tez się podałam i nie woem cdy dobrze zrobilismy..calt czas płaczę ze mogla zostac z nami..ponoć by bylo coraz gorzej .miala nowotwór 0 0 ~Ag (1 rok temu) 3 stycznia 2021 o 23:28 współczesne..ja tez się podałam i nie woem cdy dobrze zrobilismy..calt czas płaczę ze mogla zostac z nami..ponoć by bylo coraz gorzej .miala nowotwór 0 0 ~Ag (1 rok temu) 3 stycznia 2021 o 23:32 współczesne..ja tez się podałam i nie woem cdy dobrze zrobilismy..calt czas płaczę ze mogla zostac z nami..ponoć by bylo coraz gorzej .miala nowotwór 0 0 ~Ag (1 rok temu) 3 stycznia 2021 o 23:33 współczesne..ja tez się podałam i nie woem cdy dobrze zrobilismy..calt czas płaczę ze mogla zostac z nami..ponoć by bylo coraz gorzej .miala nowotwór 0 0 ~bielan9 (7 lat temu) 13 września 2014 o 21:01 To jest bardzo przykre dla właściciela uśpić swojego ukochanego pupila ja to zrobiłem pies (sunia ) miałem ją 15 lat i następnego dnia cierpiałem z tego powodu. 16 1 ~iwona (3 lata temu) 8 sierpnia 2018 o 23:39 Jak siè mojej suni nie polepszy do jutra to też będę musiała podjąć decyzje czy jej nie uśpić. Ciężka decyzja 4 0 ~anonim (2 lata temu) 9 listopada 2019 o 19:03 Ludzi się jakoś nie usypia / musza żyć do końca / dlaczego zabijać psa , stresować go / dlaczego bie pozwolić mu umrzeć powoli godnie przy rodzinie która go kocha / uśpić jest łatwo ale wytrzymać to z nim to już nie każdy zniesie i potrafi 4 13 ~Mobi (2 lata temu) 9 stycznia 2020 o 23:39 A ile ludzi starszych prosi o śmierć bo nie mogą znieść bólu i nikt nie słucha tylko patrzy na ich agonię okropne 16 2 ~smutna prawda (1 rok temu) 30 stycznia 2021 o 00:02 masz racje zwierzeta zasuguja na dobra smierc a ludzie na cierpienie do konca jestem za eutanazją za dobrym spokojnym odejsciem na wlasne zyczenie....jana pawel jak odchodził powiedzial do lekarzy pozwolcie mi odejsc do ddomu pana i odszedł 2 2 ~anonim (2 lata temu) 8 lipca 2020 o 20:37 Zwierzę się męczy, a ty każesz mu żyć w męczarniach? To samo ludzie. Eutanazja powinna być dopuszczona na życzenie chorego. 7 4 ~anonim (1 rok temu) 12 stycznia 2021 o 18:37 Nie chodzi o to, jest to bardzo trudna decyzja uśpić ja już podchodze do uśpienia 1 miesiąc i miękne za każdym razem,ale patrząc na kotke która jest całym moim światem jak cierpi,i niema juz dla niej ratunku,to mnie to nie boli tylko ją,więc dlaczego nie pozwolić jej wkoncu odejść,gdybym ja miała cierpieć i eutanazja by była legalna zrobiłabym to bez chwili zastanowienia,Płacze dziennie,i niewiem czy nie zachowuje sie egoistycznie 0 0 ~Jdjdjr (2 lata temu) 5 lipca 2020 o 01:27 Zwierze zwierzęciem, my także sie do tego worka zaliczamy. Z chorym np. Matką, babka, ciotka tez tak trzeba wg. Ciebie? I nawet nie pisz ze to "tylko" zwierze, bo cale Twoje wypociny sa tylko kpina z życia kazdej istoty na tym świecie 1 0 ~anonim (4 lata temu) 22 czerwca 2018 o 08:13 Moj pies ma i zachorowala guz ropomacicze i straszne to jest bo jest wspanialym psem i nie wyobrazam sobie jak jej zabraknie czy po operacji by przezyla nie wiem a jeszcze duze koszty sa . 1 11 ~ola (4 lata temu) 28 lipca 2018 o 15:47 Zwierzątko zapłaciło za twoją głupotę lub brak wiedzy ,powinna być sterylizowana ,co miesiąc gdybyś odkładała 2O zł. to nie odczułabyś tak kosztów tego zabiegu. Teraz chociaż raz pomyśl o niej a nie o sobie i uspij ją ,przerywając jej ogromne cierpienie 12 5 ~Sic (1 rok temu) 7 lipca 2021 o 23:50 Olu, nie masz racji. Sterylizacja nie jest lekiem na całe zło. Moja sunia była wysterylizowana i też zachorowała na ropomacicze. Udało się ją uratować... 1 0 ~anonim (3 lata temu) 29 grudnia 2018 o 01:17 Moja Po operacji ma niedoczynnosc nerek i teraz juz nic mie moge zrobic;( 0 0 ~sedi (3 lata temu) 25 stycznia 2019 o 10:34 Suczki się sterylizuje wtedy nie mają raka listwy lub ropomacicza 8 4 ~anonim (3 lata temu) 28 stycznia 2019 o 20:28 Nie zgodzę się! Ja suczke sterlizowalam i pod koniec swojego cudownego życia dostała raczysko szukanie pomocy wszędzie i przeżyła 3 dni 3 3 ~anonim (3 lata temu) 28 stycznia 2019 o 20:38 przed rakiem macicy sterylizacja nie chroni. zapobiega miedzy innymi chorobom takim jak ropomacicze. 8 0 ~gall anonim (1 rok temu) 27 lutego 2021 o 18:42 Ciekawe. Bo podczas sterylizacji usuwa się jajniki wraz z macicą, zostawiając kikut pochwy. To skąd po sterylizacji ten rak macicy? Fantomowy? 1 0 ~Marcin Zieliński (2 lata temu) 8 kwietnia 2020 o 03:43 Witam wczoraj babcia uspila mojego pieska kochanego nie mógł chodzić meczyl się ja płakałem jak usłyszałem że mój piasek mieszany dalmantyczyk jest uspiony miał 18lat bardzo kochałem loboza mojego pieska zawsze spał ze mną chodziliśmy razem na spacery jest mi smutno że pieska już nie mam nie mogę się pozbierać do kupy 2 0 ~anonim (2 lata temu) 8 lipca 2020 o 20:40 Wiem, że to boli, ale pomyśl inaczej, że zwierzak nie cierpi, jest mu dobrze, cieszy się i zapewne nie chciałby, abyś Ty był smutny. Marcinku, trzymaj się tej myśli i pamiętaj tylko dobre chwile. Twój pies by tego chciał. 2 0 ~Irena (1 rok temu) 15 września 2020 o 10:31 Ja musiałam wczoraj uśpić Kochanego Freda.. Owczarek niemiecki miał 12 lat.. Nigdy nie myślałam, że będę musiała tak postąpić. Był takim kochanym psiakiem. 1 3 ~Misia (1 rok temu) 30 września 2020 o 21:08 Ja to zrobiłam w poniedziałek Mój owczarek nie chodził, nie wyproznial się, nie jadł... Chłoniak centroblastyczny zabił moja 8letnia sunie 2 1 ~kiei (1 rok temu) 29 października 2020 o 18:46 Zwierzęta się kastruje - suczki, kotki także. Usuwa się całe narządy rodne wewnętrzne, więc rak tego typu nie ma się gdzie rozwijać. 0 0 ~Wess (1 rok temu) 3 lutego 2021 o 21:40 Nowotwór macicy u sterylizowanej suki? Coś kręcisz. 2 0 ~Mag (3 miesiące temu) 29 marca 2022 o 16:59 Bo nie było pełnej sterylizacji. Trzeba wszystko usuwać. 0 0 ~Sic (1 rok temu) 7 lipca 2021 o 23:52 Nie masz racji. Moja sunia była wysterylizowana i też zachorowała na ropomacicze. 0 0 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 20:28 w lutym także uśpiłam moją suczkę. miała takie guzy, że ropa powoli zaczęła wychodzić. a ona ledwo się trzymała, była zresztą po 2 operacjach, ale mimo to rak powracał. u nas nie było innego sposobu, więc musieliśmy ją uśpić, bo widać było jak strasznie się czuje. drugi raz też bym tak zrobiła widząc jak pies wygląda. 15 1 ~asmarforol (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 20:34 niestety też byłam w takiej sytuacji. nasza suczka miała operację ale nic nie pomogło, wydaliśmy bardzo dużo pieniędzy i weterynarz dawał nam nadzieję do końca. było już bardzo źle, strasznie cierpiała, nie miała siły wstać jeść, trochę piła ale od razu wymiotowała. Następnego dnia sama odeszła, spokojnie na swoim kocyku. okropne przeżycie. staszne cierpienie, piesek jak członek rodziny:-( 12 4 ~kera (4 lata temu) 28 lipca 2018 o 15:56 I pozwoliłaś jej tak długo cierpieć , jesteś chora 15 11 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 20:37 Mój pies miał chore nerki ( wyniki dawały mu max 2 tygodnie), dializowałam, walczyłam 5 miesięcy aż uśpiłam bo i tak nie było sensu cierpienia ciągnąć. Wet. znała go 16 lat tez było jej ciężko bo to znajoma ale decyzje podjęłam po słowach że nie wiemy nigdy jak bardzo pies cierpi. 19 2 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 20:48 nie pozwól psu się męczyć-Ty jesteś jego jedyną nadzieją że ulżysz mu w cierpieniu, on Ci nie powie jak bardzo go boli. Oka z mu dużo miłości w tych ostatnich chwilach... "Kiedys traktowałam ludzi dobrze, dzisiaj z wzajemnością..." 17 1 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 21:55 Nie miałam psa, ale ślicznego kochanego szczurka - gdy zachorowała długo walczyłyśmy, ale wciąż słabła - sparaliżowało jej łapki, nie jadła, siusiała pod siebie. Chciałam dać jej czas, dawałam leki. Męczyła się chyba 2 miesiące. Prawie całkiem wyłysiała. Nie chciałabym umierać w ten sposób. Moje drugie szczurzątko spotkał podobny los - niestety zachorowała na to samo. Gdy okazało się że ma te same objawy podjęłam decyzję o uśpieniu. Byłam przy niej jak pani doktor dała jej zastrzyk, głaskałam i widziałam, jak jej ciało się odprężało, pyszczek rozpogadza. Widać było że jej ulżyło. Nie wiem jak to jest z cierpieniem zwierząt - ponieważ one nie mówią, to nigdy się nie dowiemy co czują i kiedy pragną śmierci. Jedyne co możemy zrobić to wczuć się w ich sytuację i postąpić według własnego sumienia. 13 2 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 22:07 ja bym uspila..nie umialabym patrzec jak sie meczy, zwlaszcza ze widzisz ze cierpi i nie ma szans na poprawe..wspolczuje bo tez mam pieska:( 10 2 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 22:14 współczuję również, to straszna decyzja i obawiam się, że też kiedyś przed nią stanę. Ale ja bym uśpiła... Sama wiem jak to jest, jak ciągle przez wiele miesięcy boli i wtedy nawet śmierć niestraszna, byleby tylko przestało boleć! Myślę, że zwierzęta nie rozumieją śmierci, a tylko pragną by skończyło się cierpienie... [/url][/url] 15 0 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 22:18 straszna decyzja... współczuję Twojemu psu cierpienia i Wam konieczności podjęci jakiejś decyzji... jeśli nie ma nadziei na wyleczenie/poprawę - a śmierć psiaka jest wyłącznie kwestią dni/tygodni(w bólu i cierpieniu) - to również zdecydowałabym się na uśpienie... również polecam Dr Darka Sularza z przychodni weterynaryjnej na Gdyńskiej (Żabianka, w piwnicy - wejście na szczycie budynku - przychodni). moimi psami zajmuje się od nastu lat... (i kilkorga znajomych) 11 0 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 22:23 ja uśpiłam swoją sunię ... kochałam ją bardzoooooooo przez 17,5 roku ratowałam - zrobiłam operacje bo lekarze dawali szansę .. .operacja ok ale nerki padły ... po kilku dniach: NOC - masakra... płacz ... walka z myślami ... widok cierpiacego psiaka, jedziemy ... opinia kolejnego lekarza ... decyzja DOBRANOC wredotko ... achhhh dziś wiem ze to była dobra decyzja, wtedy też to wiedziałam tyle że przez łzy i smarki cieknące z nosa ... 14 0 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 23:03 Również stawałam przed decyzją uśpienia psiaka, raz jako już dorosła kobieta, dwa razy moi rodzice musieli taką decyzję podjąć Za każdym razem ze wszystkich sił staraliśmy się psiaki ratować, operacje, leki, ale niestety nie udawało się. Nie mogłam patrzeć jak moje kochane zwierze cierpi :( Decyzja była strasznie ciężka, ale jeżeli kiedyś będę musiała podjąć kolejną to postąpię tak samo, nie pozwolę na przedłużanie życia w cierpieniu, to nie ma sensu. Zapraszam grupa zamknięta, sprzedaż ubranek dziewczęcych 9 2 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 23:08 Miałam parę lat temu psa który miał raka ,był młody bo miał 6 lat ,zaczął bardzo śmierdzieć wiedziałam że nie pożyje długo ,widziałam że cierpi byłam u weta kazał zrobić dietę ryż gotowany z mięsem i warzywami ( zawsze jadł dobrze nie dostawał resztek ze stołu) nie pomogło po około 2 tygodniach znowu u weta a ten dalej dieta,na drugi dzień od wizyty zaczął sapać,wymiotować,wiedziałam że to koniec ,moja mama chciała dzwonić po weta ale nie zdążyła zdechł na moich rękach,trzymałam go do samego końca wiem że się męczył i żałuję że nie byłam uparta na uśpienie bo wiem że cierpiał a wet twierdził że za młody na uśpienie i go nie uśpi,tylko k.... kasę chciał ciągnąć szczęście w nieszczęściu że trzeciej wizyty nie było........Wiem że to ciężka decyzja ale lepiej jak uśpisz bo teraz zwierzak się męczy i to bardzo a wet będzie kasę z ciebie ściągał i dawał tobie nadzieję . "przedłużanie życia w cierpieniu, to nie ma sensu." 13 1 ~niezapominajka (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 23:32 W zeszłym roku tez stałam przed tą ciężką decyzją. Moj najdroższy piesek był z nami 13 lat. Przez ostatnie 3 lata swojego życia dużo chorowała, przez ten okres ciągłe wizyty u weterynarza, trzy operacje, w tym usunęcie zmian nowotworowych. Niestety rak był silniejszy niż nasza kochana dzielna sunia i nasza miłość :( Weterynarz, który opiekował się naszym pieskiem przez te ostatnie trzy lata jej życia, zaleczał na bieżąco jej choroby, które wynikały ze starości na koniec po prostu powiedział nam, że rak zajął płuca i kręgosłup i on teraz może podawać tylko leki przeciwbólowe, żeby zwierzak nie cierpiał. Minął już rok,a jeszcze łąpie się na tym, że jak wchodze do domu po pracy to czekam, aż mnie obskoczy szczęścliwy psiak :) Ciężko się przyzwyczaić do pustego mieszkania :( Ale wiem, że podjęłam odpowiednią decyzję, człowiek jest odpowiedzialny za swojego psa i tak naprawdę to tylko przez nasz "egoizm" tak trudno podjąć tą przykrą, ostateczną decyzję, bo piesek po uspaniu już nie cierpi, a to my tutaj zostajemy z tym bólem i pewnie tego podświadomie najbardziej się boimy. 7 3 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 23:40 to bardzo boli...strasznie ci współczuję moją suczkę uśpiłam kilka lat temu ponieważ już nie jadła- anie chciałam żeby umierała cierpiąc śmiercią głodową mój pies był już bardzo wyczerpany, trafiłam na ludzkiego weterynarza-myslę, że to jest idź do byle kogo właściwie od razu jak zaczął jej podawać ten zastrzyk odpłynęła, była już bardzo słaba, lekarz mi powiedział, że bardzo się męczyła, i że to był ostatni moment.... ale bądź tu człowieku mądry... 5 2 (11 lat temu) 1 lipca 2011 o 23:43 Ja też miałam do wyboru albo uśpić psa z chorobą albo czekać i patrzeć jak się męczy ! Wybrałam niestety najprostsze rozwiązanie i usałam ale wierz mi nie ma co męczyć zwierzęcia i patrzeć jak się męczy. To są okropne chwile i wiem, że ciężko. Zrobisz jak ci serce dyktuje. Mi weterynarz tak zalecił a jak jest u Ciebie?? Co mówi wet?? Jest szansa?? 6 0 (11 lat temu) 2 lipca 2011 o 00:09 Patrzenie na cierpiacego psa jest naprawde straszne, tak jak wiekszosc forumowiczek rowniez pomoglabym mu w cierpieniu usypiajac go. Jezeli jest to dla ciebie zbyt trudne wyslij kogos kto byl mniej zwiazany ze zwierzakiem. Ja mialam taka sama sytuacje widzialam ze sie meczy ale ja nie mialam serca by isc go uspac i wysylalam kolezanke. Bylo mi cholernie ciezko ale nie widzialam jak na moich oczach odchodzi. 4 3 (10 lat temu) 20 sierpnia 2011 o 14:33 Dzisiaj u mojego starszego psa zdiagnozowano mocznicę :(((( od przedwczoraj nie je i nie pije :( dzisiaj 2 godziny byłam z nią na kroplówce, jutro powtórka. jeśli do poniedziałku nie zainteresuje się jedzeniem i piciem - trzeba będzie podjąć tą straszną decyzję :(((((((((( wyniki krwi ma masakryczne...... nie ma siły nawet stać, nie mówić o chodzeniu :((( jest mi z tym bardzo źle :((((((((((( patrzę jak gaśnie :(((( 1 0 konto usunięte (10 lat temu) 20 sierpnia 2011 o 14:59 Agusia współczuje, my mamy dwa psy, są kochane i nie wyobrażam sobie takich chwil. 0 1 (10 lat temu) 20 sierpnia 2011 o 15:19 Karola - jest baaardzo ciężko... nasi lekarze nie zalecali iść z wynikami do innego lekarza(jak jutro będziemy na kroplówce) - bo każdy inny lekarz widząc wyniki skreśliłby psa... a Oni dają Jej szansę :( nie wiecie gdzie jutro poza Kaprów i Bitwy Oliwskiej można złapać weterynarza? 0 0 (10 lat temu) 20 sierpnia 2011 o 15:58 AgusiaGda, wiem gdzie można w Gdyni, ale to pewnie za daleko.. Co do psich męk.. Ja miałam psa (poprzednią Suzi) 14 lat. Zmarła na moich rękach w dni moich imienin. Kilka dni nie jadła, w dzień śmierci ciężko jej się chodziło, kiedy moja mama wyszła z nią na spacer przed pracą, na schodach było widać, że zaczyna się coś dziać.. Wychodzą do pracy, mama powiedziała jej, że nie musi na nią czekać.. I tak, koło południa psina zdechła.. Płakałam strasznie, wiadomo jako dziecko przeżywa się takie chwile.. Cieszę się jednak że nie cierpiała długo i bardzo. Pewnie gdyby miała się męczyć, zdecydowalibyśmy się na uśpienie. 5 0 (10 lat temu) 20 sierpnia 2011 o 17:48 wolałabym Gdańsk - ale jeśli nie będzie wyboru - pojedziemy do Gdyni. podaj proszą namiary. Jak ognia unikam lecznicy na Kaprów. Dlatego baaaardzo nie chcę tam jechać - nawet na kroplówkę... poza tym boję się, że jak zobaczą w jakim stanie jest pies - to jutro go uśpią... a jak już to musi się stać - to chcę, żeby to zrobił nasz Weterynarz. Człowiek, który kocha zwierzęta i nie traktuje ich przedmiotowo... 1 0 ~Daria_982 (10 lat temu) 20 sierpnia 2011 o 19:37 Mieliśmy cięzko chorego szczura, był już cały łysy, chudy mały szkieletorek, z pyska zaczeła mu lecieć krew, nie jadł i nie pił i tak sie meczył kilka tygodni. Żaden weterynarz nie chciał uśpić szczura, mówili że mam go wyrzucić (psychopaci! jak w ogóle weterynarzem może być ktoś kto radzi wyrzuć chore zwierzę, nawet szczura?). No i już nie mogłam patrzec jak zdycha i kazałam męzowi iść go dobić, no bo co tu robić? Daliśmy mu sie napić piwa (bo to piwosz był straszny), upił się i zdechł. Nawet nie wiecie jaką ulgę poczułam, że zdechł i że przestał się męczyć. Płakałam po nim strasznie. 5 0 (10 lat temu) 20 sierpnia 2011 o 20:09 współczuje Agusia, moja psina umarła mi na rękach prawie dwa lata temu, tez chorowała i też stałam przed tak trudną decyzją, nie umiałam jej podjąć, dobrze że los zdecydował za mnie; płakała cała rodzina, mieliśmy ją od małego, miała 14 lat... po 3 mies. wzięłam ze schroniska Pusię, była "lekiem", ale i tak wciąż jak wspominam Kamę to mam łzy w oczach i ściska w gardle dlatego rozumiem ból i cierpienie wszystkich tak związanych ze swoimi zwierzakami; na pocieszenie tylko powiem, że czas leczy rany i moja nowa psina mi bardzo pomogła Kartki i zaproszenia okolicznościowe dla dzieci i dorosłych min. na Chrzest, I Komunię, urodziny, rocznice. Zaproszenia, zawiadomienia, zawieszki, winietki itd. na ślub Ślubne dekoracje kościołów i sal weselnych 4 1 ~larisa28 (10 lat temu) 21 sierpnia 2011 o 06:59 Uśpij go - niech się psiak nie męczy, przyznaję, że pierwszy raz spotkałam się z opinią, że dla psa to wielki stres ale nawet jeśli tak jest to będzie to jedna chwila a nie cierpienie, które może trwać jeszcze całkiem długo. Dla mnie wybór byłby prosty, poza tym co to za odejście " w spokoju" skoro tak bardzo boli ! 1 0 (10 lat temu) 22 sierpnia 2011 o 18:24 no i stało się... dzisiaj rano musiałyśmy uśpić Sunię :((((( nie miałyśmy z kim zostawić Gabrysia(Mąż w pracy), musiał jechać z nami, zmieniałyśmy się przy Suni(jedna w gabinecie, druga w aucie z Młodym). Byłam przy niej do samego końca. Jest mi chooolernie ciężko i smutno... przez weekend i dziś wylałam morze łez. To jedno z najgorszych doświadczeń w moim życiu. Kto musiał podjąć taką decyzję - ten rozumie o czym piszę. Biedna w piątek ostatni raz chodziła, w sobotę wcale nie siusiała. Nie jadła i nie piła(w czwartek ostatni raz). Wczoraj zrobiła siusiu, bo dostała jakiś lek jak była na kroplówce. Wiem, że nie było wyjścia, że trzeba było ją uśpić. Ale serce.... serce pęka i krwawi... była z nami 15 lat... 10 1 (10 lat temu) 22 sierpnia 2011 o 18:30 Agusia doskonale rozumiem co przeżywasz, przykro mi bardzo i mocno cię ściskam Kartki i zaproszenia okolicznościowe dla dzieci i dorosłych min. na Chrzest, I Komunię, urodziny, rocznice. Zaproszenia, zawiadomienia, zawieszki, winietki itd. na ślub Ślubne dekoracje kościołów i sal weselnych 2 0 (10 lat temu) 22 sierpnia 2011 o 18:45 dzięki Karolinko 0 0 (10 lat temu) 22 sierpnia 2011 o 19:18 to niby nie ludzie, a jednak bardzo przeżywa się ich odejście. Szczególnie jak trzeba podjąć taką decyzję o uśpieniu ... My kilka lat temu uśpiliśmy naszego psa, ale po zastrzyku musiałam wyjść ( mama z nim została) nie dałam rady tam siedzieć i patrzeć :( Agusia, siły życzę! 0 0 (10 lat temu) 22 sierpnia 2011 o 19:34 Jeśli będziesz chorowanego psa targać do weterynarza, żeby go uśpić, to przyczynisz mu bólu i stresu. Uważam że łatwiej mu będzie umrzeć w domu, gdzie czuje się bezpiecznie, wśród kochających osób. Doświadczyliśmy tego ostatnio, i mam już wyrobione zdanie (też dptyczy dużego psa i przypadku złośliwego nowotworu). A cierpienie? Cierpienie jest tak czy siak. Dodam że znajomi usypiali u weterynarza psa dużej rasy, coś nie wyszło, pies walczył o oddech, dobijano go zastrzykiem w serce po kilkudziesięciu minutach dramatycznego konania. W poczekalni ciekawscy, pod psem twarda podłoga... Tak się nie rozstaje z przyjacielem. Przytul swoje psidło. Bardzo mi przykro. 6 5 (10 lat temu) 22 sierpnia 2011 o 22:12 dzięki Sylwia! akurat nie było "naszego" Pana Doktora, była młoda lekarka(pierwszy raz Ją widziałyśmy) - szalenie sympatyczna i ludzka. Sunia poczekała na mnie - dopiero jak przyszłam, pożegnałam się, to głupi jaś zadziałał do końca, zasnęła. A kolejny zastrzyk - to już dosłownie sekundy. Pani Doktor pomogła mi ją zawinąć w kocyki, zwróciła uwagę, że zabawka wypadła, nie pozwoliłam zapakować jej w worek. Zabrałyśmy na działkę i sąsiad ją pochował. Gabryś cały dzień chodzi i pyta o "Abę"... Druga Psica nie może sobie miejsca znaleźć i jest taka "przepraszam, że żyję" - ciągle chowa się po kątach. Ciężko jest. 4 0 (10 lat temu) 22 sierpnia 2011 o 23:46 Agusia, trzymajcie sie!!!!!!! znam to uczucie. musiałam uspic i psa i kota, a ostatnio królika. cos okropnego, ale czasem to jedyne wyjscie... 2 0 (10 lat temu) 23 sierpnia 2011 o 21:32 dzięki mMajaa - niestety to było jedyne słuszne wyjście... ale co innego rozum, co innego serce w tym wypadku 2 0 (10 lat temu) 23 sierpnia 2011 o 21:38 Aga- pies się już nie męczy, a to chyba gorszy widok :(.. Szczęście w nieszczęściu, że Gabryś jeszcze mały i nie rozpacza za psiakiem, jakby miał już więcej lat. Wtedy byś miała jeszcze dziecko w rozpaczy! 15 lat, długo;/ 1 0 (10 lat temu) 23 sierpnia 2011 o 22:28 Gabryś nie rozpacza - ale ciągle pyta o Sunię... kilkadziesiąt razy dziennie. czy Saba śpi? Czy pojedziemy do Saby? a Saba to, a Saba tamto... (oczywiście po swojemu) długo i dlatego teraz tak pusto, smutno... dobrze, że jest Gabryś i druga Psica - przy Nim nie możemy się rozklejać no i razem z Psicą czynią to jakoś bardziej znośnym. 1 0 ~gosik (9 lat temu) 25 czerwca 2013 o 11:38 Ja tez musialam podjac wczoraj ta trudna decyzje. Moj piesek mial raka zlosliwego jader,niewydolnosc oddechowo-krazeniowa i w niedziele wypadl z balkonu z trzeciego pietra. Nikt z rodziny tego nie widzial,ale sasiadka z naprzeciwka mowila ze wygladal tak jak by mu sie zakrecilo w glowie,a ze w ciagu 3tygodni schudl tak ze byla sama skora i kosci to widocznie go przeciazylo i wypadl przez barierki;( Byl z nami przez 15lat;( a weterynarz byl w szoku,ze wypadl z takiej wysokosci i nic kompletnie sobie nie zrobil tylko najprawdobodobniej mial wstrzas mozgu;( 0 0 ~olka (9 lat temu) 25 czerwca 2013 o 13:14 Mój psiak również miał nowotwór dodatkowo nerka przestała pracować. My uśpiliśmy naszego psiaka- wył z bólu, przez 4 dni jeździliśmy do weterynarza po zastrzyki przeciwbólowe aby się nie męczył- i tak nie pomagały bo piszczał z bólu. weterynarz liczył że może psiak zacznie jeść przez te 4 dni i przybierze trochę na wadze to podejmie się operacji, jednak z dnia na dzień było gorzej. psiak przestał jeść i pić, był tak chudy że żebra było mu widać, nie było mowy o operacji, nie mogliśmy patrzeć na jego męczarnie i pomogliśmy mu odejść w spokoju. Pamiętam jak dziś, miałam wtedy 15 lat. pojechałam z tatą uśpić psiaka, tata uwielbia zwierzęta w momencie gdy trzeba było psa przytrzymać aby lekarz wprowadził przez strzykawkę środek usypiający, mój tata wybuchnął płaczem i wyszedł, bo powiedział że nie da rady:( ale wiem że robiliśmy dobrze. 2 0 (9 lat temu) 25 czerwca 2013 o 14:58 Gosik - mocno Cię przytulam! Współczuję bardzo. Wiem co czujesz. u nas pierwszą Sunię uśpiliśmy w sierpniu 2011, a rok później (różnica dosłownie kilku dni) odeszła druga Suńka(miała problemy z serduszkiem, jakiś czas była już na lekach) :((( zbyt pusto było po odejściu Funny - nie wytrzymaliśmy długo bez psa. Przygarnęliśmy kilkumiesięczną podopieczną pewnej fundacji ;) 2 1 ~kasia (9 lat temu) 25 czerwca 2013 o 15:22 Ja byłam w 6 m-cu ciąży jak piesek zaczął się źle czuć, w końcu stała się tragedia, pękł niewykryty guz śledziony, krwotok wewnętrzny, transufzja, operacja, udało się. 3 dni później zaczęły się przerzuty, z dnia na dzień guzy, powinnam była uśpić ale nie mogłam, byłam w fatalnym stanie, leżałam, wyłam i się łudziłam, poszliśmy do onko-weta, dostał pierwszą chęmię, o północy pojechaliśmy na żabiankę na bitwy oliwskiej na kroplówkę wzmacniającą, pierwszy raz spokojnie położyłam się spać wiedząc że jest okej po kroplówce (tak wstawałam w nocy i sprawdzałam czy żyje) no i za godzinę okazało się że pieska już nie ma. Cieszę się że odszedł sam, a nie że musiałam uśpić bo się zbierałam a nie miałam odwagi, plus nadzieja że się uda. Na szczęście wszystko to trwało tylko 2 tygodnie. Minął ponad rok a ja się poryczałam pisząc to, wspólczuje wszystkim takich decyzji, jedne z najgorszych w życiu. 1 3 ~anonim (4 lata temu) 20 kwietnia 2018 o 22:32 Jakie miał objawy przed śmiercią i jakiego miał raka? 0 0 ~ula (3 lata temu) 16 listopada 2018 o 13:14 bo sie boi ze ja uspisz... 0 0 ~Kate i Bubi (1 rok temu) 4 kwietnia 2021 o 13:59 Mozna podać zastrzyki przeciw bólowe. Ale nie każdy chce płacić za wizyty lekarza. Eutanazja ta decyzję podejmuje właściciel sam. Nikt z nas do końca nie wie czy jest to-to co nasza kochana istota by chciała. Samemu dla siebie można podjąć te decyzje i podpisać ten wyrok ale dla kogoś innego ....trzeba z tym później żyć. Mówi się że energia nie trafi do źródła w przypadku eutanazji,proces umierania jest inny, jak w śmierci naturalnej ( nawet przez dobicie czy upojenie alkoholem czy kulką w ...) z tego po prostu trzeba zdawać sobie sprawę, i tu pojawia się dylemat istoty śmierci i Boga,lub w to co wierzymy i nie wierzymy. Ja wiem jedno,dla mnie i mojego zwierzaka, takiego wyroku nie podpiszę dla kogoś. I za eutanazję się płaci,i nie jest to naturalna śmierć. Podpisałam wyrok na chemoterapie dla mojego ukochanego Bubiego,ktora zatrula go szybciej jak nowotwor,mój pies przestał mi wierzyć, kontrolował jedzenie i wodę, patrzył podejrzliwie czy go truje,przeszłam koszmar. Lekarz zdecydował chemoterapie mimo że bubi miał choroby wsöłistniejace,ostoporoze i wrazliwe jelita. Koszty wysokie po drugim wlewie jelita puściły, wstrząs itp. Wyjęłam energoterapeute żeby mieć czas i przeprosić mojego chłopczyka (pies bulldog) żeby mi wybaczył. Bubi był bardzo spokojny i przekazy bardzo dużo pomogły,odszedł przy mnie, obudził mnie wcześniej i wyszliśmy na dwór bo chciał. Położył się a ja przy nim. Gladkalam go cały czas i mówiłam jak bardzo jestem wdzięczna ze jest, widziałam że los dal nam ten czas i wiem że jakbym Go uspila to nie było by to zgodnie z istotą życia- rodzenia się i umierania. Przeżywaliśmy razem cudowne i pełne radości chwile,zbierałam Go wszędzie ze sobą,i przyszedł czas cierpienia i choroby i to też przeżywamy razem, ja to czułam.(eutanazja tak myślałam o tym,Ale ja głęboko wierzę że tak jak i tu na ziemi tak i po śmierci nasze dusze ( energia która wraca do źródła)są razem nie osobno ,wszystkie istoty są tu razem dlaczego w kosmosie osobno?i ja chce moją ukochaną Bube spotkać,dlatego go nie zapłaciłam raz jeszcze za truciznę ( tak to nazwę) żałuję że zaufałam chemoterapi i lekarzom (moj pies by tego nie podpisał wiem o tym,czułam to również) proces śmierci który przeżyłam z nim był spokojny i widziałam jak energia ( dusza ) opuściła ciało, kiedy przeszedł przez 4 etapy i przestał oddychać, umarl i po ok 3-4 4 głębokie wyziewy ale ciało było martwe. Był w moich ramionach. Ja to czułam i wiedziałam że tak jest dobrze. Każdy musi podjąć sam taka decyzję. Pamiętajmy że przy naturalnej śmierci najpierw wyłączają się organy po kolei i na końcu mózg, natomiast przy eutanazji jest odwrotnie. 1 0 ~awe (4 lata temu) 28 lipca 2018 o 15:50 No i mądra decyzja tylko dlaczego tak długo na nią czekałaś przedłużając cierpienie? 0 1 ~weterynarz (3 lata temu) 25 stycznia 2019 o 10:36 Dezynfekuj klatkę co jakiś czas by nie było kolejnej tej samej tragedii 0 0 ~ana (7 lat temu) 6 września 2014 o 18:10 witam, ja tez tak myślałam, ale teraz czytam na necie, że niektóre pieski z tego wyszły i zastanawiam się, może by jeszcze nasz staruszek pożył kilka lat ... może by w końcu coś pomogło... może by się znalazł sposób na wyleczenie... może on chciał żyć, a ja go uśpiłam.. obwiniam się, nie potrafię sobie z tym poradzić :((( 1 0 ~anonim (4 lata temu) 14 czerwca 2018 o 13:04 Uśpilam loleczke, mam wyrzuty sumienia, że nie zrobiłam dializy nerek tylko płukalam kropluwkami. Nie jadła nie piła. Miała trudności z chodzeniem, wymiotywala. Wydaje się, że szukała miejsca w ogrodzie żeby w spokoju odejść. Tu widzę, że dializy też nie pomogły. Ja jednak zawsze będę się obwiniac, że nie zrobiłam wszystkiego. Lola York miała 11 lat. Jest mi bardzo ciężko. 0 0 ~ja (8 lat temu) 20 listopada 2013 o 11:40 Moja suczka odeszła w wieku 14 i pół roku. W ostatnich dniach nie chciała jeść, robić kupki, a na koniec pić i siusiać, nie mogla utrzymać się na łapach i wodziła za nami wzrokiem prosząc o towarzystwo. Do końca walczyliśmy o nią wiedząc, że szanse są małe. To duży pies, a one żyją znacznie krócej niż małe. Miała guza na wątrobie i serduszko szwankowało. Leki zamiast pomagać, szkodziły. Ostatnimi dniami dawaliśmy jej kroplówki i leki przeciwbólowe, ale nie zgodziliśmy się na eutanazję. Mimo to odeszła spokojnie, głowę położyła na łapkach i przestała oddychać. Wyglądała jakby spała. Leżała tak jak gdy była zdrowa. Nawet oczka jej się same zamknęły. Nie piszczała i nie szamotała się, po prostu odpłynęła. Nigdy nie usypiałam i nigdy nie uśpię żadnego swojego przyjaciela. W ostatnich chwilach będę uśmierzać ból ale nie zadecyduję kiedy ma nastąpić ta najsmutniejsza chwila. Słyszałam wiele historii o usypianiu, gdzie zwierzę orientowało się, że coś jest nie tak i umierało przerażone, zwłaszcza gdy widziało tak swojego właściciela. Eutanazja może jest odpowiednia tylko dla zwierząt poturbowanych w wypadkach, bardzo cierpiących, gdy leki przeciwbólowe nie działają. W innym przypadku jestem na NIE dla eutanazji. 4 11 (8 lat temu) 27 marca 2014 o 19:16 no i poryczałam się....... byłam dziś u weta ze swoją 13 letnią sunią,w ciągu kilku dni zrobił się z niej balonik,miała już dwie operacje usunięcia guzów sutków w ostatnich dwóch latach i sterylkę. Psinka ma wodobrzusze a co za tym idzie coś dużo poważniejszego,jeszcze nie wiadomo czy serce,wątroba,nerki.......albo wszystko razem........ Pobrał krew do badań,zrobił usg,pojechałam na rtg-wyniki jutro,ale boję się,bo wiem,że dobrze nie nie da rady wejść po schodach,szybko się męczy,na dworze kilka minut pochodi i już kuleje,boli mnie to,bo widzę,że cierpi i boję się,że wkrótce czeka mnie decyzja.........trudna decyzja....... jeszcze się łudzę,zobaczymy co wet nam powie.....ale dziś już mówi,że dobrze to nie wygląda:( 1 0 (8 lat temu) 27 marca 2014 o 20:07 Trzymajcie się, Annika. Wczoraj widziałam psa znajomych, kilkunastoletniego. Jeszcze niedawno nie było widać po nim wieku, same mięśnie, sierść błyszcząca. Teraz jest chudy przeraźliwie (widać wszystkie kości), a brzuch to balon. Ale trzyma się. Może będzie lepiej. :))) Jestem z wami całym sercem i żeby jeszcze była poprawa i trochę darowanego czasu. Poza tym wyczerpałam już pulę porzuconych przez zwierzę forumowiczek, - dla ciebie, Annika, nie ma miejsca, twoja sunia musi więc zostać. ;) Moje szczęście psie odeszło równo dwa tygodnie temu. Jak i jej matka, i ta suczka odchodząc zabrała ze sobą kawał mojej duszy. 1 0 ~AgusiaGda (8 lat temu) 27 marca 2014 o 21:08 Annika - trzymaj się. Mam nadzieję, że lekarze będą mogli pomóc suni. Sajwer - przytulam mocno. Chociaż minęło już tyle czasu od odejścia Pierwszej i Drugiej Suni, to teraz poryczałam się czytając stare wpisy. Jeszcze mi się zdarza płakać jak na ulicy widzę taką "wełnę" jak moja Druga. 1 0 konto usunięte (8 lat temu) 27 marca 2014 o 21:45 Agusia, minelo ponad 5 lat, jak moi rodzice uspili mojego najlepszego przyjaciela z dziecinstwa. Dla mnie Fafik- to byl czlowiek zamkniety w ciele psa. Wrazliwy, madry, smieszny i zarazem odwazny mieszaniec owczarka niemieckiego. Czasami sobie o nim przypomne, lzy cisna mi sie do oczu. Pod koniec zycia strasznie schudl. Zawsze uwielbial placki ziemniaczane. Prosilam mame zeby troszke mu usmazyla tych plackow, tak zeby pod koniec swojej drogi zjadl. Niestety byl w stanie zjesc tylko jednego malego placka... mam lzy w oczach jak to pisze... Pare dni pozniej zostal uspiony, a ja kleczalam i wyłam histerycznie w miejscu gdzie stala jego buda... 2 0 konto usunięte (8 lat temu) 27 marca 2014 o 21:48 Annika, sciskam cie mocno i doskonale wiem co czujesz. Mam nadzieje ze twoja suczka odejdzie bez bolu, w spokoju, a ty szybciej pogodzisz sie z odejsciem. Buziaki 0 0 (8 lat temu) 27 marca 2014 o 22:26 najgorsze,że wracają teraz wszystkie wspomnienia,jak nasza sunia przylatywała i popiskiwała,że malutka Julka się obudziła,jak się bawiły razem,bo młodego nasza psina nie za bardzo lubi:/ teraz często wychodzimy na dwór,bo dostała lek,po którym siusia sporo,w domku drepta,troszkę zjadła,ale boli jej spojrzenie,gdy nie ma siły i boi się wejść po schodach....... 1 0 ~Sajwer (8 lat temu) 29 marca 2014 o 20:40 Agusia, dziękuję. Annika, no to wasza sunia ma te chwile normalności, na pewno czuje się kochana. To bardzo ważne. A może dlatego się trzyma, dla was? Hej, może jeszcze będzie lepiej. Myślę że tak. :))) 1 0 ~annika1801 (8 lat temu) 29 marca 2014 o 21:34 oj wyszło troszkę..........ma wodobrzusze,guzki na wątrobie i nie funkcjonuje jak trzeba,podejrzewa też weterynarz zaczynający się nowotwór szpiku,bo wyniki cienkie:( na razie jest na zastrzykach,wczoraj 4,dziś aż 6 i tabletki,ale widać poprawę,jest radośniejsza,ale same kości wystają i troszkę brzusio się zmniejszył,na wodobrzusze pomaga,mam nadzieję,że będzie lepiej,wyleczyć się nie da,ale choć ten czas,który został trzeba jakiś komfort bycia jej zapewnić 3 0 (8 lat temu) 1 kwietnia 2014 o 22:39 poradźcie co robić......... psina dalej na zastrzykach wodobrzusze troszkę się dzięki nim zmniejszyło,ale sunia chudnie,je trochę,chodzi,ale wet mówi,że prawdopodobnie ma przerzuty,że nie uda mi się jej "podtuczyć",nie wiadomo ile czasu będzie na zastrzykach a nam skończyły się pieniądzę,nie wiem co robić......nie uśpię jej w takim stanie,bo widać że chce żyć,drepta,skubie jedzenie,tablety podaję na silę,ale nie mam powodu by podjąć drastyczną decyzję,tylko brak kasy na leczenie..... sprzedaję co tylko mogę by jej pomóc ehhhhhhh 2 0 ~Graszka (8 lat temu) 2 kwietnia 2014 o 05:00 Annika, musisz przede wszystkim podejsc do tego z rozsadkiem. Psinie przedluzasz zycie jak tylko mozesz. Ona zyje dzieki tym wszystkim lekom, ktore w nia pakujecie. Masz dzieci, sama piszesz ze koncza sie fundusze. Pomysl o rodzinie... Wiem ze pies jest dla was bardzo wazny w zyciu, ale smierc- w tym przypadku psa- jest sprawa naturalna. My tez kiedys kiedys umrzemy. Ja bym dala tej suczce odejsc spokojnie, w poczuciu ze robiliscie wszystko by ja leczyc i poprawic komfort zycia. Pomysl o tym, ze niedlugo skoncza sie jej cierpienia. Choroba nowotworowa bardzo wyniszcza organizm. Ona chudnie bo moze miec rowniez straszliwe mdlosci- spowodowane lekami. Pomysl o rodzinie, o sobie, dzieciach. 2 0 (8 lat temu) 2 kwietnia 2014 o 09:25 My w lipcu uśpiliśmy naszą najkochańszą sunie. Synek, 5 latek, jakoś bardzo tego nie przeżył. Gorzej ze mną ehh...Może dlatego, że nie znał jej jak była żywiołowym psiakiem. Na koniec była na sterydach. Miała manie jedzenia i wogóle nie było z nią kontaktu. Może trzeba było wcześniej ale było cholernie ciężko. Annika my u weta za uśpienie zapłaciliśmy 450 zł ze wszystkim. Pies ważył ok 35 kg. To jest spory wydatek. 2 0 ~annika1801 (8 lat temu) 2 kwietnia 2014 o 11:02 właśnie,my dziennie na zastrzyki wydajemy 20-30zł w zależności od ilości bo raz 4 raz 6 a raz 3 zastrzyki........weterynarz super,bierze zaliczkowo,częściowo,ale podsumowując tanio nie wychodzi.......ale jeszcze nie jestem psychicznie gotowa i psina także,jakoś siły jeszcze ma,być moze właśnie leki tak pomagają 0 3 (8 lat temu) 2 kwietnia 2014 o 18:42 Czy ktoś może poradzić ? Poszukuję dobrego okulisty dla mojego 12 letniego Maxa. To nie jaskra ,ani zaćma. Anika współczuję ,ale daj zasnąć psinie BAJKOWO ,przebrania, zabawa i rozrywka dla dzieci i dorosłych. Pilotów 3 ,Gdańsk-Zaspa , 2 0 ~annika1801 (8 lat temu) 2 kwietnia 2014 o 19:34 jolka nie mogę:(nie mam w sobie tyle siły,póki się cieszy na nasz widok,póki załatwia się na dworzze i drepta choć coraz wolniej,nie boli ją,tak twierdzi weterynarz jak dziś byłam na usg,że trzeba o nią powalczyć podtrzymać.........chciałabym,że by sama odeszła we śnie,na spokojnie 1 0 ~martunia (8 lat temu) 2 kwietnia 2014 o 19:58 Bardzo Ci sama musiałam uśpić swojego psa chorego na powiedziała,że to ja decyduję,kiedy pies cierpi tak mocno,że nie może już wtedy trzeba uśpić.....I rzeczywiście kiedy przestał wstawać i jeść po prostu wiedziałam,że nadszedł już czas...Ale zamówiłam wizytę domową,więc pies nie stresował się i odszedł u siebie na było żadnych gwałtownych reakcji,po prostu położył się i zasnął..rzeczywiście ciało wyrażnie się odprężyło i po prostu widziałam,że poczuł go cała rodzina,był wśród zaprzyjażnioną panią weterynarz,więc zgodziła się,żebyśmy pochowali go w naszym ogródku pod brzózką(bo normalnie podobno nie wolno,trzeba oddawać ciało do spalenia). To było bardzo smutne przeżycie,ale nie żałuje..Wiem,że skróciłam potworne cierpienie zwierzęciu,które miało do mnie bezgraniczne zaufanie i wiedziało,że robię to dla jego dobra. 9 0 (8 lat temu) 2 kwietnia 2014 o 21:08 dzięki:)podniosłaś mnie trochę na duchu i myślę,że jeszcze nie czas....jeszcze popróbujemy 0 3 ~wera (4 lata temu) 28 lipca 2018 o 15:38 Jesteś straszną egoistką ,bo myślisz tylko o sobie zamiast skrócić cierpienie swojemu zwierzątku ,lecz się na łeb 2 2 ~Maxymilian (2 lata temu) 14 czerwca 2020 o 10:18 Łeb ma koń, i najwyrazniej Ty! 1 1 ~weterynarz ewa galińska (4 lata temu) 28 lipca 2018 o 15:36 To wiecej nigdy nie kupuj i nie adoptuj żadnego psa ,bo jesteś głupia ,jak można było trzymać tak długo zwierzątko w tak strasznym cierpieniu, zwierzęta cierpią w milczeniu i ty na to pozwoliłaś swojemu przyjacielowi ,brak słów 3 1 ~seda (4 lata temu) 28 lipca 2018 o 15:52 głupoty wypisujesz ,że usypia się tylko psy z wypadków , wstyd ,milcz 3 0 ~weterynarz Adam (3 lata temu) 25 stycznia 2019 o 10:39 to znęcałaś się nad swoim zwierzątkiem przedłużaniem cierpienia ,głupoty wypisujesz i sama w nie wierzysz 3 0 ~ja psiara (8 lat temu) 2 kwietnia 2014 o 22:49 najbardziej zastanawia mnie stwierdzenie ,że pies leży pod domem .....a niby był członkiem rodziny. Nie ważne ,że mieszkacie w domu jednorodzinnym tylo jak go traktowaliście..... Jednak ja osobiście walczyłabym o każdy dzień życia psa.....skoro walczę o życie mamy tak walczyłabym o każdy dzień życia psa...w końcu to członek rodziny 7 5 (8 lat temu) 3 kwietnia 2014 o 09:38 Japsiara.... a gdzie mieli go pochować??? W lodówce??? 6 1 ~x-ellka (8 lat temu) 3 kwietnia 2014 o 13:08 O matko a ja nie chciałabym cierpieć bez sensu żeby tylko ktoś miał satysfakcje ze zrobił wszystko co się da, ja dwa psy uśpiłam ale to była masakra jeden miał 16 lat i co 10 minut ataki padaczki więc raczej nie sądzę żeby był zadowolony z takiego życia. 9 0 ~Graszka (8 lat temu) 3 kwietnia 2014 o 14:12 Ja psiara- a moze mieli wypchac tego psa i postawic na komodzie??? Jak mozna byc taka egoistka zeby walczyc o kazdy dzien zycia psa, ktory cierpi ogromne katusze! Trzymasz/ trzymalabys psa dla siebie, zeby cieszylo sie twoje oko na jego widok? Ja pracuje z bardzo ciezko chorymi ludzmi, ich rodziny modla sie o smierc, bo cialo chorej najblizszej osoby, trawione jest przez postepujace choroby, narzady rozklada cuchnace, ropiejace raczydlo! Pies musi odejsc w milosci i swiadomosci ze cale zycie byl kochany. 9 0 (8 lat temu) 3 kwietnia 2014 o 14:28 Zgadzam się z Graszką. Jeśli nie ma cienia nadziei na wyleczenie czy też poprawę umożliwiającą w miarę normalne funkcjonowanie - to moim zdaniem czekanie aż pies sam odejdzie jest egoizmem właściciela, który woli mieć czyste sumienie(że nie zdecydował o uśpieniu zwierzęcia). Tak to już jest, że pewne choroby przysparzają ogrom cierpienia/bólu i okradają z godności nie dając szans na wyzdrowienie... O ile w przypadku ludzi eutanazja jest zabroniona - o tyle zwierzętom możemy skrócić męki. Właśnie z miłości. W przypadku naszej Saby wszystko potoczyło się błyskawicznie - w ciągu kilku dni. Przez weekend nadzieja umarła. Strasznie przykro było patrzeć jak stan suni się pogarsza, jak kroplówki nie pomagają, jak psica dosłownie z każdą godziną "odchodzi" po kawałku - jakby cząstka jej ulatywała. Biedne umęczone psie ciałko i te kochające, wierne psie oczy proszące o pomoc. I nasz kochany piegowaty nos, wymęczone powykręcane uszka(miała swego czasu problemy z nawracającymi krwotokami w uszach, wiele zabiegów przeszła)... W poniedziałek nie pozostało nic innego jak pomóc psinie odejść. Bo zwyczajnie nie zasługiwała na to aby tak się męczyć. 6 1 ~asia (8 lat temu) 3 kwietnia 2014 o 15:13 a co się stało z wątkiem ? gdzie reszta wpisów? widzę tylko ostatni post-Agusi 0 0 (8 lat temu) 3 kwietnia 2014 o 15:15 Coś chyba nie tak. Bo ja teraz widzę tylko wpis asi. 0 0 ~Lunaa (8 lat temu) 1 maja 2014 o 21:52 Nam własnie dziś umarł nasz młodszy piesek :( nagle i niepodziewanie :( 0 0 (8 lat temu) 2 maja 2014 o 10:05 Lunaa - mocno przytulam... Nasza Funny też odeszła nagle i niespodziewanie. :( 0 0 ~annika1801 (8 lat temu) 2 maja 2014 o 10:10 z moim też gorzej,nie chodzi prawie wcale,kilka kroczków na dworze,muszę ją podtrzymywać,żeby się załatwila,do tego full tabletek,wodobrzusze wróciło jak na początku,psina chuda,nowotwór ją strasznie wyniszcza,poza tym ale ciągle czujna,przyjacielska,nastawia się do pieszczot,więc we mnie ciągle ta nadzieja,że jeszcze troszkę chce być z nami i odwlekam decyzję 0 6 ~Lunaa (8 lat temu) 2 maja 2014 o 10:40 dziękuje Agusia Gda. 0 0 ~Graszka (8 lat temu) 2 maja 2014 o 13:26 Lunaa, wspolczuje ci odejscia psinki. To jest przykre...Mam nadzieje ze szybko pogodzisz sie ze strata... Annika, przedluzasz na sile zycie twojej suczki. Czy ty serca nie masz???? Rozumiem ze ja kochasz, ale uspij ja w koncu, niech nie cierpi wiecej. 4 0 (8 lat temu) 2 maja 2014 o 17:53 w poniedziałek będe miała dłuższą rozmowę z weterynarzem,mamy takiego od serca,z powołaniem............ mam serce,dlatego ją jeszcze mam żywą,leczę na co się da,pomagam,zeby się nie męczyła,ale jestem w tej chwili egoistką,wiem...... obiecuję,że nie dam jej długo cierpieć,jeszcze troszkę,bo widzę życie w jej oczach,nie rezygnację,nie ból... 1 1 ~annika1801 (8 lat temu) 12 maja 2014 o 23:39 właśnie dziś ulżyliśmy naszej Tince i daliśmy jej odejść,strasznie się czuję,to jakiś koszmar......... niecała godzinę przed psiakiem odeszła moja kochana babcia,więc mam nadzieję,ze obie są po tej dobrej stronie bez bólu i cierpienia........ 7 0 ~AgusiaGda (8 lat temu) 13 maja 2014 o 07:18 Annika - przytulam mocno, podwójnie. Bardzo mi przykro. 1 0 ~Lunaa (8 lat temu) 13 maja 2014 o 12:46 annika współczuję :( 0 0 ~adam (4 lata temu) 28 lipca 2018 o 15:41 jesteś zwykłą egoistką ,myślisz tylko o sobie a twoje zwierzątko strasznie cierpi 1 0 ~Marta (6 lat temu) 13 czerwca 2016 o 12:10 Capsomasol to dobry suplement dla starszych psiaków. Lek na bazie kapsaicyny, g*wnie w chorobach nowotworowych. 0 1 ~dert (4 lata temu) 28 lipca 2018 o 15:55 Nie pisz głupot , nie ma żadnych leków na nowotwory ,ulżyj swojemu zwierzątku usypiając go ,przestań myśleć tylko i wyłącznie o sobie 0 0 ~anonim (4 lata temu) 7 grudnia 2017 o 16:57 Musiałam uspic mojego psa miał guza na tylnej nodze noga puchła bardzo go bolała w krótkim czasie zaczerwieniony miał brzuch, był na sterydach ,srodkach przeciwbólowych ,mial 13 lat, nie mogę się powstrzymac od płaczu. nie wiem czy brać psa nowego mam 70 lat. 0 0 ~k. (4 lata temu) 7 grudnia 2017 o 20:25 trzymaj sie dzielnie, wyrazy wspolczucia. Jesli czujesz, ze bedziesz mogla zapewnic nowemu psu dom u rodziny kiedy Tobie zdrowie sie pogorszy - wez nowego, pomoz! 0 0 ~też 7O latka (3 lata temu) 25 stycznia 2019 o 10:44 Proszę nie brać żadnego psa tylko proszę pomyśleć co się z nim stanie gdy Pani zemrze bądz przewlekle zachoruje kto się nim zaopiekuje ,a nie brać kolejnego z egoizmu 1 1 ~Fundacja MAŁE i DUŻE (2 lata temu) 5 maja 2020 o 21:55 !! Do wszystkich Seniorów, którzy chceli by jeszcze mieć psa !! Jeśli osoba w tym wieku jest dostatecznie sprawna, by zapewnić psu opiekę i chciałaby dać psu dom, to jest 1) wiele psich seniorów, które potrzebują domu na stosunkowo krótko (zwykle do kilku lat), a przy tym Senior seniora łatwiej zrozumie i nie ma kłopotu z brojącym młokosem ;) 2) można skorzystać z opcji tzw. domu tymczasowego, gdzie psiak jest pod opieką schroniska, schronisko pomaga w jego utrzymaniu i opiece weterynaryjnej (albo i nie, zależnie od woli opiekuna) oraz zapewnia psu opiekę w razie, gdyby z jakiegokolwiek powodu został sam. Myślę, że jest to dobre rozwiązanie. Dla psiaka lepszy jest dom tymczasowy, niż pobyt w schronisku! A Seniorzy już też są dziś inni, niż kiedyś, no i są przecież różni :D tak psy, jak i ludzie :D Polecam to rozwiązanie! Nie ma powodu, byście rezygnowali z pieskiego towarzystwa, a wręcz przeciwnie!! :D 1 0 ~Wella (1 rok temu) 12 września 2020 o 22:06 Ich rodziny zapewne ale czy sami chorzy pragną śmierci to już nie jest takie oczywiste 0 0 ~anonim (2 lata temu) 17 kwietnia 2020 o 08:33 Bardzo dobrze napisane... 1 0 ~Inka (7 lat temu) 8 września 2014 o 08:53 Szkoda,ze nie wczesniej,bo raczysko mozna w necie o dzialaniu sody oczyszczonej,zaczelam ja podawac z miodem mojej 10 letniej sunieczce i guz przez 5 dni sporo zmniejszyl jest opuchniety,stracicl rozowy kolor,a psiunka odzyla i szaleje. 0 5 konto usunięte (7 lat temu) 15 września 2014 o 21:00 Inko, a w jaki sposób aplikowałaś tą sodę z miodem? 0 0 ~Marta (6 lat temu) 13 czerwca 2016 o 12:08 najlepiej udać sie do weterynarza. Starszym psom można podawać kapsaicynę- jest w leku zalecanym przez wet. Capsomasol. Kapsaicyna daje energię i przyczynia się do poprawy organizmu psiaka. 0 0 ~Dczn76 (6 lat temu) 25 lipca 2016 o 21:18 Pies musi spać! 0 2 ~Psiara (4 lata temu) 31 października 2017 o 22:53 Wpisz treść 11 .8 .17 roku nie mielismy wyjscia i trzeba bylu Maxia uspic bo mial nowotwor pyszczka. Pani doktor usypiala go w domu . Maxu warczal, piszczal , wyrywal sie i plakal i to jest bezbolesne. Ja mam epi i dzieciece porazenie mozgowe ten psiak mi pare razy zycie mi ratowal . Nie bylam z nim ze wzgledu na moj stan zdrowia . 0 0 ~Maciek (4 lata temu) 1 marca 2018 o 21:34 Panie i Panowie, nie ukrywajmy że leczenie raka metodami tradycyjnymi nie zawsze są skuteczne i często kończy się tragicznie dla naszych pupili. Od roku w Polsce pojawiła się radioterapia dla zwierząt gdzie odbywa się leczenie tak trudnych przypadków jakie opisujecie. Klinika nazywa się Vetspec i mieści się w Groblicach pod Wrocławiem. Pozdrawiam 0 2 ~Justyna (4 lata temu) 10 kwietnia 2018 o 11:22 Z jednej strony przykro patrzeć, gdy piesek cierpi, ale może jest dla niego jakaś nadzieja? Czasem dobrze jest popytać kilku weterynarzy o diagnozę. My z naszym chorym jamnikiem byliśmy w trzech lecznicach i dopiero w Vet4Pet w Wawie uzyskaliśmy pomoc, dzieki ktorej nasz pupil jest zdrowy :) 0 1 ~Kate i Bubi (1 rok temu) 4 kwietnia 2021 o 17:08 A chemia wyleczy ? Podpisanie strasznego wyroku ! Prosze zawsze dodac Ze do chemioterapii pies nie może mieć nawet zepsutego zęba! Bo o tym nikt nie mówi żaden lekarz , w tedy może się chemia uda. Przeważnie zwierzaki umierają na skutki uboczne i raka. Przeżyłam to z moim psem . I jest to super biznes nic więcej moim zdaniem. Tak czy tak umieramy wszyscy , pytanie jaka śmierć zafundujemy naszemu ukochanemu stworzeniu. Są środki przeciwbólowe, są energoterapeuci i może pies odejść godnie tak jak w życiu to wygląda. Eutanazja w przypadku padaczki uważam że ma sens. Ale radować się chcecie a cierpieć nie chcecie. Rak to ognisko zapalne organizmu to mikroorganizmy grzyby dlatego jest ciężko z nimi walczyć. I nie wieżę w to że chemią można go wyleczyć. A jeśli się to uda to na chwilę później powtórka z rozrywki. Ja to zrobiłam i bardzo żałuję rak się zrobił agresywny i przerwałam chemie bo kocham swojego psa i widziałam jak cierpiał nie od raka tylko od chemi. Mój znajomy miał raka krwi do końca chciał żyć i nigdy by się nie zgodził na eutanazję. Niech każdy decyduje za siebie bo nawet ksiądz nie weźmie tak naprawdę uczynków na siebie które tak ciężko odpuszcza. 0 0 ~koko (4 lata temu) 13 kwietnia 2018 o 11:08 Ja czekałem aż sam odszedł bo nie mogłem się zdecydować na uśpienie i do dzisiaj żałuję jak przypomnę sobie jego ostatnią noc i powie że to koniec to nie czeka się. 0 0 ~anonim (4 lata temu) 17 kwietnia 2018 o 13:17 Na pewno lepiej uśpić , przytulić, wet da zastrzyk. Jeśli kochamy nasze psy, tak trzeba. 4 0 ~:( (4 lata temu) 30 maja 2018 o 22:52 niestety, ja byłam także "zmuszona" dokonać eutanazji na mojej kotce :( Rak :( miesiąc ratowania ale stan był coraz gorsza a biedna cierpiała. To bardzo trudna decyzja i pomimo minionych 4 miesięcy nadal boli. Dla mnie najważniejsze, że nie cierpi już bo niestety nie było już szans by ją uratować :( Odchodziła w mękach każdego dnia, znikała w oczach. To czasem jedyna decyzja, niestety bardzo trudna i nie da się na nią przygotować :( 5 0 ~Raj (4 lata temu) 16 czerwca 2018 o 22:51 ja wolałem żeby piesio żył z nami do końca mmo ze miał kamienie w nerkach, siusianie sprawiało mu ból, kupiliśmy tabsy na rozkurcze i czuł się lepiej + antybiotyk, - nie jadł za to pił dużo wody dawalisy mu glukozę to wody-przygotowanej bo kranówka to "czysta" smierć, można powiedzieć ze w niedziele przyszedł ze mną ze spaceru pod wieczór zmizerniał i piszczał w pon. poszedlismy to weta. i chciał go uspic ale nie chciałem tego żeby lezał na zimnej blaszce i odchodzi z tego swiata do nieba... nie mógłbym uspic psa to znaczne z tym ze ja go zabiłem, to co ze skróciłem mu meki ale ja bym cierpiał całe zycie i było by za mało... nie wybaczyłbym sobie w czwartek odeszedł do raju, poprzedniego wieczoru pogłaskałem go i dałem mu buzi w czółko wiedziełem że to ostatnie raz go żegnam na dobranoc -(chyba wiedziałem a miałem przeczucie), zanim wyslismy do pracy mama z bratem dała mu wody i tabsy :C po ich wyjsciui odeszedł, jakby chciał zostać sam. zobaczyć nas ostatni raz,ojciec mówił ze piszczał ale się nie dziwie :( 0 6 ~przybijłapę (4 lata temu) 22 czerwca 2018 o 12:05 0 0 ~właściciel kundelka (4 lata temu) 15 lipca 2018 o 15:08 ja byłam zmuszona uśpić psa, kiedy też się tragicznie męczył w chorobie, kiedy przestał jeść i spać, po dniu czy dwóch poszliśmy uśpić... lepiej tak, niż by miał cały cierpieć:( w ten sposób zaśnie spokojnie... 5 0 ~jadwiga (3 lata temu) 2 sierpnia 2018 o 22:56 pozwól odejść Przyjacielowi bez cierpienia z godnością na Psie Wrzosowiska 6 0 ~anonim (3 lata temu) 2 listopada 2018 o 18:53 Wspułczuje ,u mnie mam podobny problem i serce mi pęka .Borysek ma udar od kleszcza dostał leki i czekamy .Ale w twoim przypadku to jedyne wyjście i ulga dla psa uśpić jak cierpi to gorsze od uśpienia 4 0 ~Beata- właścicielka psa (3 lata temu) 28 listopada 2018 o 14:43 Zdecyduj się go uśpić, poszukaj innego weterynarza. Ulżysz psu. Bądź z nim, tul go do siebie. 6 0 ~anonim (3 lata temu) 1 grudnia 2018 o 11:15 Wątek sprzed 8 lat, więc pies zapewne już nie żyje... 0 0 ~Panterka (3 lata temu) 30 grudnia 2018 o 23:39 Proszę mu odejść naturalnie wiem co pani czuje 0 2 ~anonim (2 lata temu) 21 czerwca 2020 o 15:58 Zebyś nie musiała sama w bólach i masakrycznym cierpieniu odchodzić z tego świata. Proszę wybaczyć za ten wpis, ale serca nie masz kobieto!!! 0 0 ~Kate i Bubi (1 rok temu) 4 kwietnia 2021 o 17:43 To osądzi kosmos Bóg a nie ty , ciekawe czy jak na Ciebie przyjdzie czas to czy ty wybierzesz eutanazję? To jest trucizna i nikt tak naprawdę nie wie czy tak powinno się to dziać. Każdy musi decydować sam bo każdy z nas będzie się sam później z tym zmierzał. Fajnie mówić za kogoś. Mój pies nie chciał odchodzić i walczył, miał energoterapeute i byłam przy nim non-stop i czułam że mu tego nie mogę zrobić, wyraźnie czułam że teraz on podejmuje decyzję co do jego śmierci, i tu każdy musi to czuć, jeśli zwierzak daje Ci czuć że potrzebuje tego typu pomocy to zrób, ale jeśli masz uczucie że nie to nie rób bo może być tak że energia nie trafi do źródła . A wszyscy ja posiadamy. Ja zawsze myślałam że eutanazja to najlepsze dla nas wszystkich wyjście jeśli przyjdzie ten czas, jednak mój kochany Bubi pokazał mi że nie i paru przyjaciół którzy zmarli na raka nigdy by się na to nie zgodzili. To jest sprawa bardzo osobista dla ludzi i dla wszystkich stworzeń na tym świecie. A ból i radość niestety to należy do życia nic na to nie poradzimy ale nie wolno nam osądzać tych kwesti ponieważ każdy kto kocha swojego pupila zrobi tak jak mu intuicja powie bo tak się z pupilem komunikuje , to się wie jaka decyzję podjąć 0 0 ~Radom (3 lata temu) 11 stycznia 2019 o 13:37 Też jestem psiarzem i nie raz zetknąłem się z problemem nieuleczalnie chorego psa. Po pierwsze, nie ma choroby, która nie mogłaby jakoś zniknąć. Mój pies jak był młody to z najgorszych obrażeń "wylizywał się w ciągu trzech dni". Ale myślę że najważniejszy problem to cierpienie. Amerykańskie "westerny" pokazują że dobry kowboj zawsze dobija rannego konia. Kiedyś, prawdziwy twardziel musiał jeszcze obowiązkowo palić papierosy. Ale to wszystko reklama, bardzo skuteczna, bo cicha. Mój pies gdy zaczął się starzeć i poważnie chorować, najpierw jakby bał się że go zostawię, wyrzucę jako nieprzydatnego. Ale później, miałem wrażenie że chciałby sam skrócić swoje cierpienia i odejść, może też aby oszczędzić mi kłopotu? Ale gdy zobaczył że "nie ma o tym mowy", cieszył się z każdego drobiazgu. Gdy już nawet nie mógł merdać ogonem, widziałem szczęście w jego oczach za każdym razem gdy go umyłem. Po śmierci, jego dusza przyszła się ze mną pożegnać, a może bardziej zobaczyć, przypilnować czy nic mi nie grozi. W trudnych chwilach wiem, że jakby co, to ktoś tam na mnie czeka. A choćbym okazał się niegodny towarzystwa Świętych, to mój pies mnie nie opuści, a to mi wystarczy, choćby na całą wieczność. 4 0 ~najm (3 lata temu) 11 stycznia 2019 o 15:41 bardzo pieknie sie wypowiedziales lzy same do oczu naplynely tym bardziej ze nasza Yorczke (miala tylko 4 lata) zagryzla suka amstafa od sasiada z kamienicy bylo to ponad rok temu, a nasza 15 letnia corka do dzis nie moze sie otrzasnac, to dzialo sie na jej oczach , pies wybiegl z mieszkania na klatke schodowa i jak chwycil w swoja paszcze nasza Cortine to juz nie puscil 0 0 ~Radom (3 lata temu) 15 stycznia 2019 o 17:48 Psy, tak jak ludzie mają duszę. Inaczej nie byłoby możliwości takiego wzajemnego zrozumienia i miłości. Ja za swoich zwierzęcych przyjaciół modlę się jak za innych przyjaciół. I mam nadzieję że kiedyś znowu się spotkamy. 3 0 ~Michał (3 lata temu) 22 stycznia 2019 o 12:53 Psy też zasługują na godny pochówek, może w tym wątku przyda wam się namiar na firmę Firma z wielkopolski zajmuje się kremacją zwierząt. Byłam pod wrażeniem dużej empatii jaką wyrazili pracownicy. Rozumieją jaka tragedia spotkała właścicieli i starają sie pomóc. 0 1 ~Radom (3 lata temu) 22 stycznia 2019 o 15:23 Też tak myślę, nasze psy też maja prawo do godnego pochówku. Jestem głęboko przekonany że mają duszę tak jak i ludzie. Jak napisał Salomon: "Jaka śmierć jednego, taka śmierć drugiego, i oddech życia ten sam. W niczym więc człowiek nie przewyższa zwierząt". Ale nie wydaje mi się żeby kremacja ciała była najlepszym rozwiązaniem. Ani dla ludzi ani dla zwierząt. 1 0 ~Kate i Bubi (1 rok temu) 4 kwietnia 2021 o 17:20 Ja podałam mojego Bube do kremacji. Sama Go zawiozlam i czekałam 2 jego prochy zostały umieszczone w urnie i uważam że dobrze zrobiłam kiedyś zwłoki palono,żeby nikt i nic nie mogło ich bezczescić. I żeby ziemia była czysta. Dzisjaj jest to super zarobek: cmentarz kwiatki trumna nagrobek itp. Siebie też podam kremacji i później moja rodzina zakopie prochy (popiół)moje i mojego Bubi w ziemi. Uważam że życie nie polega tylko na tym żeby że wszystkiego robić biznes dostaje powoli obrzydzenia do ludzkiego bajzlu materialnego. 0 0 ~B. (3 lata temu) 24 lutego 2019 o 23:49 Uważam, że lepiej uśpić pieska, koniecznie w ramionach życzliwej osoby, wcześniej może wezwać weterynarza, by dał zastrzyk przeciwbólowy- i przetransportować psa ( duży, wiec pewnie w dwie, trzy osoby) lub wezwać do uśpienia. Najważniejsze, by ulżyć psu. 2 0 ~kira (3 lata temu) 9 marca 2019 o 23:28 Nasz Kropek piękny kocurek był z nami 17 lat miał chore nerki , dializowany był przez 0,5 roku , specjalna dieta i niestety nadszedł ten czas że trzeba było podjać decyzje, i tego dnia kiedy miał być uśpiony odszedł, może tym uwolnił nas od cieżaru sumienia że nikt z nas mu życia nie odebrał. 2 0 ~Smuteczka (3 lata temu) 13 marca 2019 o 13:32 Kilka dni temu odszedł mój kochany pies, 17-letni... Zaczela sie u niego niewydolnosc nerek, mocznica... Watraba tez niedomagala. W piatek bylismy u lekarza i zaproponowal, by sprobowac zawalczyc ostatni raz, dac czas do wtorku, a jak nie bedzie poprawy - pomoc mu odejsc... Strasznie sie balam tej decyzji. Caly czas do tej wizyty powtarzalam psiakowi, ze walczymy, ze mobilizujemy sie itd. Spogladal na mnie smutno, ale sie staral. Po powrocie od lekarza dostal bardzo silnej, krwistej biegunki. Zostalam z nim sama, przygasilam swiatlo w pokoju, polozylam sie obok niego na podlodze przy legowisku, zaczelam go glaskac, wspominac na glos wszystkie super chwile, ktore przezylismy. Powiedzialam, ze mu dziekuje, ze byl te 17 lat i ze jest najcudowniejszy na swiecie. I powiedzialam mu po raz pierwszy, zo pozwalam mu odejsc,ze jak nie ma sily, nie musi juz walczyc i ze pomoge mu odjesc w moich ramionach... Wiecie, ze w jego oku pojawila sie lezka i mu splynela kacikiem, gdy mu to powiedzialam... Polozylam sie spac obok niego, zdecydowana, ze rano pojedziemy do lekarza zakonczyc cierpienia... Po dwoch godzinach z czuwania (bo w zasadzie nie spalam), obudzilo mnie drzenie jego lapek. Nie spal, patrzyl sie na mnie. Przytulilam go, glaskalam, mowilam do niego. Nagle dostal ataku wymiotow. Podnioslam go szybko,zeby sie nie zakrztusil. I poczulam jak jego male cialko robi sie bezwladne, a serduszko bije slabiutko... Przytulilam go mocno, powiedzialam, ze juz dobrze, nic zlego sie nie dzieje... I odszedl. Moj chlopak probowal go reanimowac, ale powiedzialam mu, ze ma dac spokoj. To byla strasznie trudna chwila. Odszedl w moich rekach. Polozylam go na legowisku, usiadlam przy nim, przytulilam jeszcze, glaskalam przez jakas godzine i caly czas mowilam. Jest mi bardzo ciezko... W domu jest potwornie pusto. Jego legowisko caly czas lezy tam, gdzie bylo. Wiem, ze bede musiala je sprzatnac, ale jeszcze nie umiem. Mam jego misia, do ktorego uwielbial sie przytulac i ktory caly czas nim pachnie. Mam jego miski. Mam odbicie lapki. Jest trudno, ale ulge przynosi wspominanie fajnych chwil, ogladanie zdjec i filmikow.. Ech :( 3 0 ~miałam fioła na jego punkcie (3 lata temu) 28 kwietnia 2019 o 13:01 Jeśli jeszcze nie pozbyłaś się tego, co zostało po Twoim ukochanym piesiu - zrób to jak najszybciej. Zdjęcia i filmiki to niewiele, ale przypominają szczęśliwe chwile. Też mam, często oglądam, chociaż przy nich łzy same płyną. Taka autoterapia ... Rzeczy po swoim kocie (miski, ulubione posłanie ze sztucznego futra, drapak, kuwetę, zabawki, smyczkę (!) ) musiałam wyrzucić, żeby żaden inny nie zaraził się wirusem FIV. Transporter i posłanie, na którym leżał kocur, zostało skremowane razem z nim. Zapas specjalistycznej karmy mokrej i suchej, leki, strzykawki i glukometr oddałam w gabinecie, a Wetki przekazały wolontariuszkom, które opiekują się także chorymi kotami. Mojemu nie pomogło, może innego uda się uratować.. 0 0 ~nie moher (3 lata temu) 28 kwietnia 2019 o 12:45 To podobnie jak mój, tyle że cukrzyca (udało się ustabilizować), FIV, który spowodował brak reakcji na antybiotyk, bo przyczepiło się zapalenie płuc i woda w jednym a za chwilę w drugim :(. Kroplówki, zastrzyki, tabletki, dieta, karmienie strzykawką, leczenie w sumie trzy miesiące, wizyty w gabinecie codziennie albo co drugi dzień, raz z nim, a raz z nagranym filmikiem,koszty emocjonalne i materialne. Raz nadzieja raz jej brak. Raz "druga młodość" a raz chowanie się w ustronnych, trudno dostępnych miejscach. 15 minut przed wyznaczoną u weta wizytą (miała być podjęta "ostateczna" decyzja) - odszedł sam. To było w styczniu, a ja płaczę do dziś...I nie będę, wbrew namowom, pocieszać się innym zwierzakiem, bo patrzę realnie - kto się nim zajmie (są obietnice, ale nie chcę nikogo obciążać, a i zwierzę cierpi w takich sytuacjach), jeśli mnie zabraknie? Nie wybieram się na drugi świat, ale to nie zawsze zależy tylko od nas... 0 0 ~M. (2 lata temu) 4 września 2019 o 01:13 Dziś zdiagnozowali u mojego psa najgorszego raka ze wszystkich - raka serca. Prawdopodobnie nowotwór i nieuleczalny. Ma prawie 16 lat. Był ze mną od dziecka. Jeszcze 2 tygodnie temu na wakacjach szalał na plaży. Dziś ledwie chodzi. Dają mu od dwóch tygodni (bez leczenia) do dwoch miesięcy (przy leczeniu). Ma wodobrzusze, płyn w płucach i zero nadziei. Jest mi cholernie ciężko, tym bardziej że gdyby nie to paskudztwo to pozylby jeszcze kilka lat bo mimo lat był w dobrej formie. Nie pamiętam czasów kiedy Nie było go w domu. Zawsze myslalam ze odejdzie ze starości. Do konca pewnie będzie na sterydach bo chemia w jego wieku i z tym nowotworem wydaje się bezcelowa. Najgorsza jest świadomość że NIC nie można zrobić, że walka nawet sie nie zacznie bo jedyne co można zrobić to zadbać żeby nie cierpiał na końcu swojego długiego życia. 0 0 ~M. (2 lata temu) 9 września 2019 o 02:23 Nawet pesymistyczny scenariusz 2 tygodni się nie sprawdził. Przyjechałam go wczoraj odwiedzić. Okazało się ze od rana miał już 3 ataki. Każdy wyglądał jak częściowy paraliż, z brakiem możliwości zlapania oddechu i skowytem. Moi rodzice pojechali do onkologa a ja zostałam z nim w domu. I wtedy przyszedł kolejny atak. A potem kolejny który nie przechodził. Cały się napiął, oddychał bardzo płytko i szybko i cicho warczal. Położyłam sie obok niego, głaskałam go i mówiłam ze był wspaniałym przyjacielem i bardzo go kochamy, ze wszystko bedzie dobrze, żeby już nie walczył. Że może odejść... Jego oddech zwolnił. Podniósł głowę, spojrzał na mnie a potem w górę. Bardzo powoli opuścił łepek, odetchnął jeszcze dwa razy po czym umarł w moich ramionach.. Żył 4 dni od diagnozy. Pocieszam się, że nie cierpiał długo i oszczedził nam trudnej decyzji, bo chciał odejść na własnych warunkach. Nie czyni to jeednak rozstania ani trochę łatwiejszym... Biegnij mój mały. Biegnij za tęczowy most. Do zobaczenia przyjacielu. 1 0 ~Majka (2 lata temu) 2 listopada 2019 o 15:20 Przestań, znowu rycze po przeczytaniu twojego pożegnania. Myślałam że po 10 miesiącach nie będzie bolało! Boli! Jakby to było wczoraj! Miał na imię Alfi, polski owczarek nizinny. Zszedł w ciągu miesiąca na raka wątroby i pozostawił po sobie pustkę! Nie mam odwagi na kolejnego. Zaczęłam się bać nagłych rozstań. 1 0 (1 rok temu) 2 października 2020 o 18:48 Niektórzy wspomagają psy w leczeniu z różnych terapią olejkiem CBD, ludziom bardzo pomaga więc zwierzętom na pewno też w jakimś stopniu warto spróbować. 0 0 ~dax (1 rok temu) 30 października 2020 o 02:19 Twój znajomy weterynarz to i**ota, albo pracuje w rzeźni przy świniobiciu. Psa najpierw delikatnie się usypia pod narkozą(Stąd nazwa) do k... nędzy. Po podaniu środka nasennego pies nadal żyje Potem pies dostaje dożylnie dużą dawkę barbituranów które natychmiastowo powodują wyłączeniu kory mózgowej. Następnie pojawia się bezdech oraz zatrzymanie serca. na ogół po pierwszym zastrzyku weterynarz pyta, czy właściciel chce zostać do końca, czy też nie. Kończę bo mi się oczy zrobiły mokre bo mi przypomnieliście jak odchodziła moja psinka. Minęły dwa lata, a ja znowu beczę. ZMIEŃ weterynarza na takiego co daje dobre rady. 0 0 ~anonim (1 rok temu) 31 października 2020 o 23:32 To było 9 lat temu. 0 0 ~Gosia (1 rok temu) 27 listopada 2020 o 10:04 Bardzo Ci współczuję. Wiem jak to jest stracić pupila. Mój pies również ciężko zachorował, dlatego po konsultacji z weterynarzem z przychodni postanowiłam go uśpić. Była to bardzo ciężka decyzja. Mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze. 0 2 Fot. virojt / Opublikowano: 12:21Aktualizacja: 10:42 Za czynnik wpływający na rozwój raka wątroby uważa się niewłaściwy tryb życia. Nadużywanie alkoholu, narkotyków i palenie tytoniu, które poważnie uszkadza ten narząd. W efekcie nie jest on w stanie oczyszczać organizmu z toksyn. Zazwyczaj nowotwór daje o sobie znać dopiero w zaawansowanym stadium, dlatego też rokowania często nie są pomyślne. Średnia długość życia z rakiem wątroby to nie więcej niż 5 lat. Rak wątroby – co to za nowotwór?Rak wątroby – objawy, diagnozaRak wątroby – długość życia Rak wątroby jest jednym z najczęściej diagnozowanych i jednocześnie bardzo złośliwych nowotworów. Odsetek umieralności w przypadku tego nowotworu jest o wiele większy niż wśród innych guzów złośliwych. Długość życia u pacjentów z tym rodzajem raka zależy od stopnia zaawansowania choroby, od lokalizacji ewentualnych przerzutów i odpowiedzi organizmu na terapię. Rak wątroby – co to za nowotwór? Rak wątroby ma postać litego guza wywodzącego się z hepatocytów, które są komórkami miąższu wątroby. W ciągu 4–6 miesięcy jest w stanie podwoić swoją objętość na tyle, aby spowodować trwałą niewydolność tego narządu. Jest to nowotwór złośliwy, dlatego istnieje bardzo duże ryzyko przerzutów na inne narządy, niekoniecznie zlokalizowane w jamie brzusznej. Rak wątroby z przerzutami bardzo źle rokuje. Pacjenci z taką postacią nowotworu mają nikłe szanse na wyzdrowienie. Za czynniki predysponujące do zachorowania uważa się przede wszystkim niewłaściwy tryb życia, a przede wszystkim nadużywanie alkoholu prowadzące do marskości wątroby oraz zapalenie na tle wirusowym typu B i C. Na chorobę narażeni są też pacjenci, którzy mają styczność z substancjami toksycznymi np. w pracy zawodowej. Rak wątroby równie dobrze może być wynikiem przerzutów nowotworów z innych narządów np. piersi, płuc lub okrężnicy. Rak wątroby – objawy, diagnoza Odczuwalne przez chorego objawy rak wątroby daje, dopiero gdy jest w zaawansowanym stadium, co też zdecydowanie utrudnia leczenie. Najczęściej niepokojące objawy to bóle po prawej stronie jamy brzusznej i wyczuwalna wypukłość pod skórą. Jest to bardzo niebezpieczny znak, że wątroba jest mocno powiększona. W późniejszych stadiach może wystąpić wodobrzusze i żółtaczka, ponieważ chora wątroba nie jest w stanie przetwarzać żółci. Cholestaza wywołuje też świąd skóry. Zwykle rak jest wtedy mocno zaawansowany. Do zdiagnozowania raka wątroby konieczna jest biopsja wątroby i ocena wycinków pod względem histopatologicznym. U chorego wykonuje się też badanie tomografii komputerowej lub dynamiczny rezonans magnetyczny z kontrastem. Badanie obrazowe poprzedza się diagnostyką laboratoryjną. Zobacz także W leczeniu nowotworów wątroby bardzo istotne jest stadium zaawansowania choroby i ewentualne pojawiające się w raku wątroby przerzuty. Długość życia pacjenta jest w dużej mierze uzależniona od tych czynników. Niestety ten typ nowotworu często diagnozowany jest zbyt późno, w związku z czym terapia nie przyniesie oczekiwanych przez chorego rezultatów. Do oceny stadium zaawansowania raka wątroby służy kwalifikacja barcelońska, na podstawie której zapada decyzja o ewentualnym podjęciu leczenia i zastosowanych środkach farmakologicznych. Guz ocenia się pod kątem wielkości, ilości rozsianych ognisk lub przerzutów na inne narządy, które są widoczne w badaniach obrazowych. Klasyfikacja barcelońska jest podzielona na 5 grup: 0 – jest to wczesne stadium choroby, gdy guz nie przekracza wielkością 2 centymetrów. Chory jest wtedy w dobrym stanie ogólnym, zachowana jest również pełna czynność wątroby. Przeżywalność pacjentów w tak wczesnym stadium to minimum 5 lat w 90% przypadków. A – gdy guzy przekraczają średnicę 2 centymetrów, a liczba ognisk przekracza 3. Stan ogólny pacjenta jest dobry, z zachowaną czynnością wątroby. Długość życia chorych wynosi wtedy 5 lat w 70% przypadków, u których wykonano częściową resekcję tego narządu albo przeszczep. B – jest to wielkoguzkowa postać raka wątroby. Rokowania w tym przypadku zależą od formy leczenia. Pacjenci po chemioterapii mogą przeżyć nawet 45 miesięcy od momentu zdiagnozowania choroby. C – jest to stadium zaawansowania nowotworu, w którym obserwuje się przerzuty. Przeżywalność pacjentów, u których stwierdzono przerzuty, to zaledwie 10 miesięcy od momentu rozpoznania guza. D – jest to stadium terminalne choroby. Dotyczy chorych ze złym stanem ogólnym, u których leczenie nie jest możliwe. Takim pacjentom zapewnia się opiekę paliatywną, która łagodzi ból towarzyszący przerzutom. U takich chorych rokowania są bliskie zeru. Długość życia z rakiem wątroby u pacjentów w stanie terminalnym wynosi zaledwie 4 miesiące. Tylko 11% z nich przeżywa rok. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Ewa Żuchowska Jestem technikiem farmacji z wieloletnim stażem pracy w aptekach ogólnodostępnych. Od wielu lat zajmuję się pisaniem treści na portale internetowe jako copywriter. Moją specjalizacją są artykuły medyczne. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Jedne z najczęściej występujących przypadłości u psów to choroby wątroby. Problem ten tyczy się zarówno młodych, jak i starszych zwierząt. Wątroba jest organem pełniącym niezwykle istotne funkcje w organizmie psa: służy do przetwarzania i magazynowania produktów przemiany materii, odpowiada za krążenie krwi, odtruwa organizm oraz reguluje gospodarkę wodną. CHORA WĄTROBA U PSA Pies, którego wątroba wykazuje nieprawidłowości w funkcjonowaniu, musi zostać poddany odpowiedniemu leczeniu. Im szybciej się je rozpocznie, tym większa szansa na powrót psa do normalnego życia. Kliniczne objawy związane z chorobami wątroby bywają dość trudne do rozpoznania, stąd o chorobie dowiadujemy się zbyt późno. CHORA WĄTROBA U PSA - OBJAWY Najczęstsze objawy choroby wątroby to: senność, niezaradność oraz nieskoordynowane ruchy, problemy z oddychaniem, apatia i skurcze. Z kolei objawy związane ze zdrowiem to przede wszystkim: biegunki i ciemnego koloru kał, zżółkłe lub też krwawiące dziąsła. Zauważając któryś z wspomnianych objawów, należy jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii. Warto poinformować lekarza o wszelkich aspektach, które mogą przyczynić się do szybkiej diagnozy. W przypadku chorób wątroby, kluczowy jest czas oraz odpowiedni proces farmakologiczny. Istnieją rasy psów, które są bardziej narażone na choroby wątroby. Tego typu rasy to na przykład Yorkshire terriery czy Terriery. Większą podatność na choroby związane z wątrobą są także starsze psy. Wśród najczęściej występujących chorób wątroby u psów występują: choroba Rubartha, leptospiroza, marskość wątroby oraz zatrucia Choroba Rubartha jest nieuleczalna, a leczenie wiąże się przede wszystkim z działaniami defensywnymi i dostarczaniu leków zwierzęciu, które łagodzą objawy tej choroby. Aby ustrzec się przed tą chorobą, jedyną metodą jest wcześniejsze szczepienie. Co interesujące, choroba ta zwykle dotyczy młodych osobników, które znajdują się między piątym a siódmym miesiącem życia. Przebieg choroby jest bardzo intensywny, jej główne objawy to z kolei biegunka, bolesności brzucha oraz gorączka. Leptospiroza to z kolei choroba uleczalna, jest więc przeciwieństwem do Rubartha. Wczesne jej wykrycie znacząco zwiększa szanse zwierzęcia na jego przeżycie. Jednak gdy choroba jest już zaawansowana, konieczne jest wykonanie transfuzji. Główne objawy choroby to: biegunka, zażółcone gałki oczne oraz ogólny zły wygląd zewnętrzny psa. Niebezpieczne jest także ostre zapalenie wątroby, które nieleczone doprowadzić może do śmierci zwierzęcia. W leczeniu zwykle stosuje się podawanie antybiotyków oraz kwarantannę czasową. Jeśli zaś chodzi o objawy, są one podobne do innych chorób wątroby. CHORA WĄTROBA U PSA - ROKOWANIA Do najgroźniejszych problemów z wątrobą u psa należą przede wszystkim przewlekłe zapalenia wątroby. Chorujące zwierzę nie może być całkowicie wyleczone, dlatego rola właściciela sprowadza się do poprawy komfortu jego życia z chorobą. Odpowiednie leczenie może sprawić, że pies będzie mógł żyć minimum kilka kolejnych lat. Taki pies powinien być jednak na stałe objęty ścisłą dietą. Natomiast oboczne wrotne krążenie wątroby to choroba typowa dla wieku szczenięcego. W jej przypadku należy podjąć szybkie leczenie, gdyż może doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Bezmyślność właścicieli może doprowadzić także do marskości wątroby u psa. Zwykle wynika to z podawania leków, które są przeznaczone dla ludzi. Zachowanie to jest naganne i może doprowadzić nawet do śmierci zwierzęcia, zwłaszcza, że marskość wątroby może przez długi czas nie dawać żadnych objawów. Najpoważniejsza i nieuleczalna choroba związana z wątrobą u psa to nowotwór wątroby. Dotyka przede wszystkim starsze psy, jednak bardziej podatne na występowania nowotworu mogą być niektóre rasy psów. Warto więc podjąć odpowiednią profilaktykę i regularnie poddawać zwierzę badaniom, których celem jest szybkie wykrycie nowotworu czy też guza. CHORA WĄTROBA U PSA - DIETA Pies chorujący na nieprawidłowość w funkcjonowaniu wątroby, wymaga szczególnej opieki i troski ze strony właścicieli. Podstawę stanowi tutaj przede wszystkim prawidłowa dieta, a także ścisłe przestrzeganie jej zasad. Niektóre produkty mogą być w takim przypadku nawet zabójcze dla zwierzęcia. Dieta chorego psa musi być lekkostrawna i ograniczająca spożycie tłuszczu do minimum. Zabronione jest karmienie substancjami wysoko przetworzonymi, które zawierają sztuczne barwniki. Niewskazane są też słodycze i duże ilości węglowodanów. Kup specjalistyczne produkty w sklepie internetowym: Mokre karmy dla psów z problemami wątroby Najniższa cena w sklepie: Rak wątroby u psów: objawy, leczenie i długość życia Sprawdzone i zaktualizowane pod kątem dokładności 9 sierpnia 2019 r. Przez dr Hanie Elfenbein, DVM Rak wątroby w psy są zwykle spowodowane złośliwym guzem zwanym rakiem wątrobowokomórkowym. Ten złośliwy guz tworzy się w tkance wyściełającej ubytki i powierzchnie wątroby. Raki wątrobowokomórkowe występują dość rzadko u psów i znacznie rzadziej niż łagodne guzy wątroby u psów. Jednak stanowią one ponad 50% wszystkich typów złośliwych guzów wątroby. W przeciwieństwie do ludzi, ten typ raka wątroby psa nie ma żadnego znanego związku z wirusami, takimi jak zapalenie wątroby czy marskość wątroby. Rodzaje raka wątroby psa Oto rodzaje raka wątrobowokomórkowego: Masywny: pojedynczy, duży guz zwykle ograniczony do jednego odcinka wątroba (nazywana płatem). Guzkowate: kilka guzków w jednym lub kilku płatach wątroby. Rozproszone: rozpowszechnione guzki we wszystkich płatach wątroby. Twój pies może nie wykazywać żadnych objawów choroby, dopóki choroba nie osiągnie zaawansowanego stadium. Następujące objawy są zwykle widoczne tylko wtedy, gdy rak wątroby psa jest w zaawansowanym stadium: Letarg Osłabienie Utrata apetytu (anoreksja) Bladość (anemia) lub zażółcenie (żółtaczka) skóry Utrata masy ciała Nadmierne pragnienie (polidypsja) Biegunka Wymioty Obrzęk brzucha, zwłaszcza nierówny obrzęk Przyczyny W większości przypadków nie ma znanej przyczyny raka wątroby u psów. Nie ma predyspozycji rasy do raka wątroby, ale psy dotknięte chorobą mają średnio więcej niż 10 lat. Psy z przewlekłym zapaleniem lub uszkodzeniem wątroby mogą mieć zwiększone ryzyko zachorowania na raka. W szczególności niektóre rodzaje toksyn, które uszkadzają wątrobę, mogą zwiększyć podatność Twojego psa na raka wątroby. Diagnoza Twój weterynarz przeprowadzi dokładne badanie fizykalne Twojego psa, w tym chemiczną profil krwi, pełną morfologię krwi i analizę moczu. Obrazowanie diagnostyczne obejmie USG jamy brzusznej w celu oceny guza i wykrycia zajęcia innych narządów, a także zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej, aby sprawdzić, czy rozprzestrzenił się do płuc. Weterynarz pobierze komórki z wątroby za pomocą igły (aspiracja cienkoigłowa) i bada je pod mikroskopem, aby określić, czy są rakowe (rak wątrobowokomórkowy lub inny rodzaj raka wątroby ) lub łagodne (gruczolak wątrobowokomórkowy). Aspiracja igłowa może nie zawsze być rozstrzygająca, dlatego czasami konieczne jest wykonanie biopsji wątroby w celu postawienia diagnozy. W tym celu lekarz weterynarii będzie musiał chirurgicznie pobrać próbkę tkanki wątroby do analizy laboratoryjnej. Leczenie Na szczęście dostępnych jest więcej metod leczenia raka wątroby u psów niż było w ogóle pięć lat temu. Jeśli to możliwe, zaleca się chirurgiczne usunięcie guza i często jest najbardziej skuteczne, gdy guz jest dyskretną masą ograniczoną do jednej sekcji wątroby. Do 75% wątroby można usunąć chirurgicznie bez wyraźnej utraty funkcji. Jednak formy guzkowe i rozlane często nie są dobrymi kandydatami do operacji. W rezultacie tego typu nowotwory wątroby psa mają złe rokowania. Twój lekarz weterynarii może skierować Cię do onkologa weterynarii w celu uzyskania opieki. Nie wszyscy weterynarze czują się komfortowo, usuwając chirurgicznie część wątroby. W przypadku psa można zalecić chemioterapię. Jednak tylko niektóre guzy wątroby są wrażliwe na chemioterapię, więc podjęcie decyzji o leczeniu to ważna rozmowa z onkologiem weterynaryjnym. Przewidywana długość życia psów z rakiem wątroby Najlepsze scenariusz jest taki, że twój pies ma pojedynczą masę, którą można całkowicie usunąć chirurgicznie. Wtedy Twój pies będzie mógł żyć zdrowo przez kolejne cztery lata lub dłużej. Rozlane i guzowate raki wątroby u psów mają złe rokowania. Jeśli Twój pies ma już objawy raka w innych częściach brzucha narządy lub płuca, rokowanie jest poważne, a Twojemu psu może zostać tylko kilka tygodni. Jeśli Twój pies nie jest kandydatem do operacji, oczekiwana długość życia psów z rakiem wątroby wynosi około sześciu miesięcy. Nawet w przypadku operacji, która kończy się tylko częściowo, oczekiwana długość życia wydłuża się do roku lub dłużej. Dokładne monitorowanie przez lekarza weterynarii może zapewnić Twojemu psu jak najdłuższy stan zdrowia. Objawy można leczyć, nawet jeśli choroby nie można wyleczyć. Zdjęcie wyróżnione:

ile żyje pies z rakiem wątroby